Dzisiaj chciałbym zaproponować małą porcję refleksji nad ogarniającymi Ciebie wątpliwościami. W słowach 33 kantaty kryje się nadzieja.
[dropcap]J[/dropcap]ak krok mój chwieje się, zatacza!
Lecz Jezus słucha i przebacza;
Swojemu Ojcu mnie przedstawia.
Choć uciskają mnie me grzechy,
Lecz wspiera mnie słowo pociechy
I Jego czyn, co mnie wybawia.[1]
Czy po słowach tych nie czujesz ulgi? Mnie osobiście słowa tej kantaty, przepiękny głos i jej muzyka – uszczęśliwia całego mnie – ciało i duszę, a troski i zmartwienia odchodzą (chociaż na krótko na chwilę) i sprawiają ulgę.
Polecam na chwile wątpliwości. Na poranioną duszę działa jak lek przeciwbólowy dla Ciała.
