Nieszczęsny Vasco da Gama zamiast w Indiach, ląduje w więzieniu. Do Indii tymczasem szykuje się płynąć Don Pedro. Odnosi jeszcze jedno haniebne zwycięstwo. Oto zdesperowana Donna Inez, żeby tylko wyciągnąć ukochanego z więzienia, oddaje swą rękę jego prześladowcy. 

Gdy tylko Vasco da Gama odzyskuje wolność (choć traci damę swego serca), wyrusza za małżonkami, dopędza ich statek, ale okrutny Don Pedro ponownie go aresztuje i wrzuca pod pokład. Na swoje nieszczęście intrygant na pokład zabrał dwoje niewolników uprowadzonych z Indii: Nelusca i Selikę.

Kiedy z powodu burzy okręt rozbija się na skałach jakiejś indyjskiej wyspy, Nelusco, który okazuje się kapłanem, wydaje mieszkańcom rozkaz wymordowania całej załogi. Selika jednak, która ujawnia się jako królowa, ocala Donnę Inez i Vasco da Gamę. W tym drugim bowiem jest zakochana po uszy. 

Prawo tubylców nie pozwala skazić ich ziemi stopą cudzoziemca; o cudzoziemkach nic nie mówi, dlatego Donna Inez może być chwilowo spokojna, lecz Vasco da Gama znajduje się znów w opałach: tubylcy wydają nań wyrok śmierci. Jedynym wyjściem, które podsuwa skwapliwie Selika, jest poślubienie jej przez dzielnego Portugalczyka. Vasco da Gama płonie jednak uczuciem do Donny Inez i z nią tylko pragnie się połączyć (już wszakże jest wdową). 

Selika, rozbrojona miłością Europejczyków, uzyskuje zgodę Nelusca, by cudzoziemcy odpłynęli w spokoju do swojej ojczyzny. Sama poślubia kapłana (taka jest cena jego ustępstw). Lecz kiedy patrzy na odpływający okręt, robi się jej wszystkiego żal i zażywa truciznę. Nelusco pada obok niej martwy. 

Giacomo Meyerbeer był głównym przedstawicielem tzw. wielkiej opery historycznej. Do tego gatunku można zaliczyć jego Afrykankę . Ma ona aż V aktów, a jej bohater nawiązuje (przynajmniej nazwiskiem) do historycznej postaci Vasco da Gamy, słynnego portugalskiego żeglarza, który pod koniec XV wieku opłynął Afrykę i dotarł do Indii.