Erforsche mich, Gott, und erfahre mein Herz
Kantata BWV 136 – polska treść kantaty Jana Sebastiana Bacha w tłumaczeniu prof. Pawła Piszczatowskiego
[fontpress type=”fontface” name=”uncial-antiqua-regular” size=”2.50em” lh=”2.25em” col=”rgba(0,0,0,1)” hl=”” unsel=”1″]Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje[/fontpress]
Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje. (Ps 139, 23)
Przekleństwo Twoje, którymś skarał ziemię
Serce też ludzkie pokalało!
Dobrych owoców nie wydało,
Bo dusza złem jest naznaczona,
I grzechu cierniem poraniona, osty wciąż rodzi ludzkie plemię.
A duchy piekielne, co światła nie znają,
Za Twe anioły się podszywają.
Lecz z ich ciernistych krzewów przecie
Owoców żadnych tu nie zjecie.
W owczej zaś skórze wilk grasuje,
Ale nadejdzie w końcu dzień,
Że czart swych knowań pożałuje, Bóg zadrwi zeń.
Dzień ten nadejdzie sądu ostatniego,
Na którym czart potępion będzie.
I zniszczy srogi zapał Pana
Kłamstwa i wszelkie zło szatana.
Niebo się przeto nie ostanie,
Ni człowiek, co przed sędzią stanie.
Lecz kto w Jezusa krwi skąpany
I z wiarą mu zawsze oddany,
Wie, że lekki sąd go czeka.
Choć go grzech pokalał srodze, a uczynki nadaremne,
To z Chrystusem na swej drodze zbawienie jego jest pewne.
Chociaż grzechem pokalany
Adamowej starej winy,
Kto przez krew z ran Jezusowych
Żywot swój odnalazł nowy
Zbawion będzie z tej przyczyny.
Krew Twa zbawienna
Tak droga i cenna,
Że kropla jej choćby jedna
Świat cały z Tobą pojedna
I wyrwie nas z czarta niewoli,
Od knowań jego wyzwoli.
Kantata BWV 136
200 Kantat Jana Sebastiana Bacha
We wszystkich opracowaniach posługuję się materiałami pochodzącymi z serwisu Kantaty Jana Sebastiana Bacha Po Polsku. Zapraszam do kategorii którą obecnie będę rozwijał do wypełnienia wszystkich 200 opracowań Kantat kościelnych Jana Sebastiana Bacha wykorzystując audycje nagrane w II programie Polskiego Radia prof. Mirosława Perza
Kay Johanssen
Treść oryginalna
Kantata BWV 136
Erforsche mich, Gott, und erfahre mein Herz
Coro
Erforsche mich, Gott, und erfahre mein Herz;
prüfe mich und erfahre, wie ichs meine!
Recitativo
Ach, dass der Fluch, so dort die Erde schlägt
Auch derer Menschen Herz getrogen!
Wer kann auf gute Früchte hoffen,
Da dieser Fluch bis in die Seele dringet,
So dass sie Sündendornen bringet und Lasterdisteln trägt.
Doch wollen sich oftmals die Kinder der Höllen
In Engel des Lichtes verstellen;
Man soll bei dem verderbten Wesen
Von diesen Dornen Trauben lesen.
Ein Wolf will sich mit reiner Wolle decken,
Doch bricht ein Tag herein,
Der wird, ihr Heuchler, euch ein Schrecken, ja unerträglich sein.
Aria
Es kömmt ein Tag, so das Verborgne richtet,
Vor dem die Heuchelei erzittern mag.
Denn seines Eifers Grimm vernichtet,
Was Heuchelei und List erdichtet.
Recitativo
Die Himmel selber sind nicht rein,
Wie soll es nun ein Mensch vor diesem Richter sein?
Doch wer durch Jesu Blut gereinigt,
Im Glauben sich mit ihm vereinigt,
Weiß, dass er ihm kein hartes Urteil spricht.
Kränkt ihn die Sünde noch, der Mangel seiner Werke,
Er hat in Christo doch Gerechtigkeit und Stärke.
Aria
Uns treffen zwar der Sünden Flecken,
So Adams Fall auf uns gebracht.
Allein, wer sich zu Jesu Wunden,
Dem großen Strom voll Blut gefunden,
Wird dadurch wieder rein gemacht.
Choral
Dein Blut, der edle Saft,
Hat solche Stärk und Kraft,
Dass auch ein Tröpflein kleine
Die ganze Welt kann reine,
Ja, gar aus Teufels Rachen
Frei, los und ledig machen
