Urodziła się w Jerozolimie w 1977 r. W wieku ośmiu lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach, ale w 1997 r. zdecydowała się na studia wokalne w Akademii Muzycznej i Teatralnej w Hamburgu. Od 2004 r. jest solistką Bayerische Staatsoper München, współpracuje także z monachijskim Staatstheater am Gärtnerplatz oraz występuje regularnie na deskach teatrów operowych Hamburga, Brukseli i Tel Avivu.
Repertuar koncertowy Talii Or obejmuje, oprócz klasycznych dzieł Bacha, Händla czy Mozarta, także rzadko wykonywaną „Mszę” Bernsteina, „Szeherezadę” Rimskiego-Korsakowa / Ravela czy „Les Béatitudes” Francka.
W sezonie 2006/07 w Bayerische Staatsoper Munich śpiewała partię Voce del Cielo w „Don Carlo” Verdiego pod batutą Paolo Carignani, Amora w „Orfeuszu i Eurydyce” Glucka pod batutą Ivora Boltona oraz Young girl w „Mojżeszu i Aaronie” Schönberga pod batutą Lothara Zagroska. Oprócz tego można jej było posłuchać w Staatstheater am Gärtnerplatz m.in. w rolach: Anny Reich z „Wesołych kumoszek z Windsoru”, Gretel z „Hansel and Gretel” i Paminy z Mozartowskiego „Czarodziejskiego fletu”.
W sezonie 2007/2008 młoda sopranistka kontynuowała współpracę z Bayerische Staatsoper München. Wzięła udział w operach „Königskinder” Humperdinck’a i „Alicji w Krainie Czarów” Unsuka Chin’a. Debiutowała także w Teatro dell Maggio Musicale Fiorentino („Oratorium na Boże Narodzenie” Bacha) pod batutą Petera Schreiera. W Staatstheater am Gärtnerplatz śpiewała m.in. role Valencienne („Wesoła wdówka”), Rosiny („Cyrulik Sewilski”), Anny Reich („Wesołe kumoszki z Windsoru”) i Paminy (“Czarodziejski flet”).
Talia Or dokonała wielu nagrań – szczególnie ciekawe są dwa wydawnictwa poświęcone Simonowi Mayrowi (kompozytorowi niemieckiemu, współczesnemu Beethovenowi). Jedno z nich nosi tytuł „Sisara” (GUILD GMCD7288/89), drugie – „L’Armonia” zostanie wydane wkrótce.
Annette Markert urodziła się w malowniczej miejscowości, położonej w górskim paśmie Rhön (Turyngia/Niemcy). Początkowo, po ukończeniu studiów wokalnych w Lipskiej Akademii Muzycznej im. F. Mendelssohna-Bartholdy’ego, pracowała w teatrach operowych Halle i Lipska, ale od 1996 r. występuje jako niezależny artysta. Można ją usłyszeć zarówno w repertuarze operowym jak i oratoryjnym. Koncertuje z wieloma znakomitymi orkiestrami (m.in. z Filharmonią Nowojorską i lipską orkiestrą „Gewandhaus” kierowaną przez Kurta Masura oraz z Filharmonikami Wiedeńskimi Philippe’a Herreweghe i z International Bach Academy Stuttgart Helmuta Rillinga) oraz chórami (m.in. z „Kreuzchor Dresden” pod batutą Rodericha Kreile i „Thomaner Choir Leipzig”, kierowanego przez Georga Christopha Billera – kantora kościoła św. Tomasza w Lipsku).
W 2000 r., z okazji 250-tej rocznicy śmierci Jana Sebastiana Bacha, Annette Markert wzięła udział w londyńskim wykonaniu “Wielkiej Mszy h-moll”, którym kierował Sir Roger Norrington. Niezwykłe uznanie krytyków oraz dwukrotną nagrodę Haendel Prize przyznaną przez miasto Halle zdobyła za porywające wykonania oper G. F. Haendla (śpiewała partie tytułowe m.in. w „Floridante”, „Rinaldo”, „Orest” i „Giulio Cesare”).
W 2007 r. Annette Markert koncertowała m.in. w San Francisco (z “San Francisco Symphony”) wykonując pod dyrekcją Herberta Blomstedta oratorium „Eliasz” F. Mendelssohna.
Solistka dokonała wielu nagrań płytowych. Są wśród nich m.in.: „Oratorium na Boże Narodzenie” i „Pasja według św. Jana” J. S. Bacha (dyrygent Ludwig Güttler, dla Berlin Classics), „Requiem” W. A. Mozarta i „Paulus” F. Mendelssohna (dyrygent Philippe Herreweghe, dla Harmonia Mundi), „Deutsche Sinfonie” H. Eislera (pod batutą Lothara Zagroseka, dla Decca), „Golgotha" F. Martina (pod batutą Herberta Böcka), kantaty Bacha (dyrygent Ton Koopman, dla Erato) oraz nagrania z Nederlandse Bachvereniging pod batutą Josa van Veldhovena.
Annette Markert gościła w Polsce w marcu 2008 r., na zaproszenie Polskiego Chóru Kameralnego, by wziąć udział w wykonaniu „Pasji wg św. Jana” J. S. Bacha.
Urodził się w Bawarii, pierwsze kroki muzyczne stawiał w znanych na całym świecie znakomitych niemieckich chórach chłopięcych Regensburger Domspatzen i Augsburger Domsingknaben. Naukę kontynuował u Normy Sharp w berlińskiej Hochschule für Musik „Hanns Eisler“, w Londynie u Rudolpha Piernay’a oraz w holenderskim Maastricht u Mya’i Besselink.
Już podczas studiów należał do wąskiego grona najbardziej rozchwytywanych tenorów w Niemczech. Obecnie można go usłyszeć w największych centrach muzycznych Europy, Stanów Zjednoczonych i Azji, gdzie często występuje na prestiżowych festiwalach, m.in. w Berlinie, Lipsku, Halle, Ansbach, Salzburgu, Madrycie, Bostonie, Toronto, Rio de Janeiro oraz w Japonii i Izraelu.
Markus Brutscher regularnie współpracuje z najznakomitszymi orkiestrami w Europie i Ameryce oraz z tak uznanymi dyrygentami jak: Andrew Parrot, Frieder Bernius, Robert King, Peter Neumann, René Jacobs, Michael Schneider, Gary Bertini, Hermann Max, Helmuth Rilling, Martin Haselböck, Helmut Müller-Brühl i inni. Początkowo Marcus Brutscher cieszył się opinią specjalisty głównie od muzyki dawnej, jednak jego bogaty repertuar, sięgający od wczesnego baroku, przez wszystkie epoki aż do współczesności, sprawił, że obecnie śpiewak ceniony jest na całym świecie także za wykonania muzyki współczesnej.
Krytycy muzyczni na całym świecie odważnie chwalą niezwykłą muzykalność Markusa Brutschera, jego niespotykany tembr głosu, mistrzostwo, jakie osiągnął w technice wokalnej oraz styl, jaki prezentuje niezależnie od języka w jakim śpiewa.
Artysta niedawno wrócił z Hiszpanii, gdzie wraz z Les Musiciens du Louvre i dyrygentem Marc’iem Minkowskim nagrywał dla wydawnictwa Naïve „Pasję wg św. Jana” J. S. Bacha.
Dowodem wszechstronności Markusa Brutschera jest udział w ponad 50 nagraniach (współpracował m.in. Sony Classic, EMI, Capriccio i Thorofon).
Darren Jeffery po raz pierwszy wystąpił w Polsce podczas ubiegłorocznego Festiwalu „Mozartiana” (wykonanie „Requiem” Mozarta, w którym śpiewał, zdobyło wspaniałe recenzje).
Jest jednym z wielu znakomitych absolwentów, którzy opuścili mury Royal Northern College of Music. Karierę operową rozpoczął debiutem w Royal Opera House Covent Garden, gdzie od tego czasu pojawił się w ponad 16 produkcjach.
Jest częstym gościem m.in. Teatro Real Madrid (występuje w operach Mendelssohna, R. Straussa i Albana Berga), oper w Bolonii i Rzymie oraz Théatre de la Monnaie w Brukseli, gdzie współpracuje z tak uznanymi dyrygentami jak: Antonio Pappano, Riccardo Chailly i Sir Colin Davis. Z tym ostatnim w 2007 r. Darren Jeffery nagrał „Requiem” Mozarta, a w tym roku za kilka dni wystąpi pod jego batutą na słynnym BBC Proms (prestiżowym festiwalu muzyki klasycznej) w londyńskiej Royal Albert Hall.
Istniejący od 30 lat POLSKI CHÓR KAMERALNY* należy do wąskiego grona światowej elity w pełni profesjonalnych chórów kameralnych. Daje rocznie około 80-100 koncertów, przygotowując ponad 50 różnych programów. Zespół stawia sobie za cel nadrzędny regularną pracę na instrumentalnym, „orkiestralnym” poziomie, co, oprócz wielu innych umiejętności, wymaga całkowitego opanowania aparatu wokalnego, umożliwiając realizację wszystkich technicznych i artystycznych wymogów partytury.
Zainteresowania tego wszechstronnego zespołu, składającego się z 24 zawodowych muzyków, koncentrują się głównie na muzyce a cappella, a zwłaszcza na współczesnej i romantycznej. Dlatego nie dziwi fakt, iż wielu światowej sławy kompozytorów dedykuje zespołowi swoje utwory (od lat średnio co dwa, trzy tygodnie zespół przygotowuje jedno prawykonanie).
W repertuarze chóru, obok licznych prawykonań, znajdują się m.in. programy oratoryjne, a nawet opery, wykonywane we współpracy z najwybitniejszymi polskimi orkiestrami filharmonicznymi oraz z tak znakomitymi zespołami jak Sinfonia Varsovia, Polska Filharmonia Kameralna – Sopot, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia „Amadeus”, Academy of Ancient Music oraz wieloma innymi europejskimi orkiestrami barokowymi i zespołami muzyki dawnej.
„Specjalizujemy się w różnorodności!” Aby nie popaść w muzyczną rutynę POLSKI CHÓR KAMERALNY chętnie bierze także udział w eksperymentach. Stąd zabawa z muzyką lekką, jazzem, chanson, śpiewem gregoriańskim. Cross-Over nie jest dla nich żadną nowością. W 2001 r. zespół wystąpił w pierwszym na świecie wykonywanym na żywo koncercie internetowym. Z POLSKIM CHÓREM KAMERALNYM gościnnie współpracują światowej sławy dyrygenci, wśród nich od wielu lat Eric Ericson, Uwe Gronostay Frieder Bernius i Stephen Layton.
POLSKI CHÓR KAMERALNY był wielokrotnie zapraszany na międzynarodowe festiwale muzyczne, takie jak Warszawska Jesień, Wratislavia Cantans, Ruhr-Festival, „Rendez-vous musique nouvelle”, a także do Salzburga, Drezna, Berlina i Tokio. Tournée koncertowe wiodą go po niemal całej Europie, a także do USA i Japonii. Podczas World Symposium on Choral Music w Rotterdamie zespół wystąpił w roli „oficjalnego chóru sympozjum”.
Oprócz blisko 60 płyt CD, kaset magnetofonowych i video (wydanych m.in. w Acte Préalable, BeArTon, Carus, DUX, Naxos, Wergo i Musidisque) POLSKI CHÓR KAMERALNY utrwalił dziesiątki godzin muzyki dla Polskiego Radia w Warszawie. Od 1999 r. zespół regularnie otrzymuje nominacje do nagród fonograficznych (w 2004 r. otrzymał dwie nagrody „Fryderyk”, w 2008 r. – trzecią). Zespół nagrywa także dla Polskiej Telewizji (w tym komplet 68 offertoriów Giovanniego P. da Palestriny), a za granicą dla Dutch Radio, Bayerischer Rundfunk, Hessischer Rundfunk, Südwestrundfunk, Sender Freies Berlin, Westdeutscher Rundfunk oraz dla ZDF (drugiego kanału niemieckiej telewizji publicznej).
POLSKI CHÓR KAMERALNY był silnym polskim akcentem podczas Koncertu Bożonarodzeniowego dla EBU, nadawanego na żywo w Kanadzie i wielu krajach Europy. W sierpniu 2006 r. – w „Roku Mozartowskim” – zespół, jako pomysłodawca i główny organizator, zainaugurował czterodniowy Międzynarodowy Festiwal Mozartowski „Mozartiana”, prezentujący muzykę Amadeusza w wielu różnych stylach. Co roku festiwal przyciąga do Parku Oliwskiego, Pałacu Opatów i Katedry Oliwskiej ponad 10.000 widzów. Tak duże zainteresowanie sprawiło, że „Mozartiana” wpisała się na stałe w kalendarz sierpniowych wydarzeń muzycznych.
W zeszłym roku POLSKI CHÓR KAMERALNY nagrał w Polsce i Niemczech kilka płyt CD, które zostały wydane w 2008 r. Są wśród nich: „Cicha noc” – kolędy w opracowaniu Macieja Małeckiego na chór i orkiestrę smyczkową (z Polską Filharmonią Kameralną – Sopot, pod dyrekcją Jana Łukaszewskiego; wydawnictwo Carus Verlag), płyta monograficzna z utworami Hansa Schanderla (wydawnictwo Carus Verlag) oraz muzyka chóralna najwybitniejszych polskich kompozytorów (m.in. Pendereckiego, Kilara, P. Łukaszewskiego, Borkowskiego) zarejestrowana dla wydawnictwa Musica Sacra.
W 2008 Polski Chór Kameralny obchodzi 30-lecie istnienia. W ramach swojego jubileuszu zespół był gospodarzem Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego Musica Sacra. Wykonał także m.in. „Pasję według św. Jana” J. S. Bacha (z Wrocławską Orkiestrą Barokową), „Mszę koronacyjną” oraz „Vesperae solennes de confessore” Mozarta (z Neue Düsseldorfer Hofmusik). Obchody jubileuszu zamyka koncert monograficzny utworów a cappella Krzysztofa Pendereckiego, wykonany w obecności kompozytora w Dworze Artusa w Gdańsku (22 XII).
* znany także jako Schola Cantorum Gedanensis, instytucja kultury Miasta Gdańska
Mistrzowie stylu i techniki, nadający – w sensie dosłownym – ton w dziedzinie muzyki dawnej – taką opinią w oczach krytyków cieszy się powstały w 1995 r. zespół Neue Düsseldorfer Hofmusik, opinią potwierdzoną otrzymaną ostatnio nagrodą „Echo 2002” Classic Prize (za płytę CD z utworami Georga Philippa Telemanna).
Nazwa orkiestry (w tłumaczeniu: Muzyka Dworska Nowego Düsseldorfu) podkreśla nie tylko miejsce jej powstania, ale też dążenie muzyków do ponownego rozbudzenia zainteresowania dawną tradycją – właśnie na okres baroku przypadł bowiem okres rozkwitu zarówno miasta, jaki i dworu książęcego w Düsseldorfie. Jednym z głównych celów, jaki postawiła przed sobą orkiestra, jest przypomnienie bogatej spuścizny muzycznej, jaką pozostawili rezydujący w XVII i XVIII wieku w Düsseldorfie książęta i elektorzy Palatynatu. Gwarancją wysokiego poziomu tego przedsięwzięcia są muzycy, którzy, długo i intensywnie studiując historyczne zasady gry na instrumentach, wyspecjalizowali się w muzyce tego okresu. Choć jednym z najbardziej prestiżowych projektów orkiestry jest cykl koncertów z muzyką Monteverdiego w Deutsche Oper am Rhein Düsseldorf-Duisburg (rozpoczął się w 2001 r. i potrwa do roku 2009), jednak działalność Neue Düsseldorfer Hofmusik nie ogranicza się tylko do muzyki Nadrenii.
Zespół jest częstym gościem najbardziej znanych europejskich sal koncertowych, nagrywa także mało znane lub niedawno odkryte utwory dla radia i na płytach CD (m.in. w wydawnictwach Carus, Coviello Classics, Sony Classics).
W 2003 r. orkiestra Neue Düsseldorfer Hofmusik zaznaczyła swą obecność w Polsce niezwykle udanym wykonaniem „Mszy h-moll” J. S. Bacha na Jasnej Górze i w Katedrze Oliwskiej – w obu koncertach (które spotkały się z żywiołową reakcją publiczności i entuzjastycznymi głosami krytyki) wziął udział Polski Chór Kameralny; dyrygował Jan Łukaszewski.
Jan Łukaszewski jest uznawany za jednego z najznakomitszych w Europie specjalistów w dziedzinie muzyki chóralnej. Dyrygent, dyrektor naczelny i artystyczny POLSKIEGO CHÓRU KAMERALNEGO*. Współpracuje również jako dyrygent gościnny m.in. z Chórem Polskiego Radia w Krakowie oraz wieloma zespołami w kraju i za granicą. Zainteresowania artystyczne Jana Łukaszewskiego koncentrują się głównie wokół muzyki romantycznej i współczesnej.
Pod jego dyrekcją POLSKI CHÓR KAMERALNY osiągnął wysoki poziom artystyczny, a on zyskał opinię osoby, potrafiącej w krótkim czasie uczynić możliwymi rzeczy niemożliwe i przygotować muzyczne interpretacje nawet najbardziej skomplikowanych utworów. Dlatego chętnie powierza się mu dyrygowanie światowymi prawykonaniami wielu kompozycji.
Jan Łukaszewski jest absolwentem Uniwersytetu Gdańskiego. Bazując na doświadczeniach i ideach artystycznych ojca Leona i starszego brata Ireneusza, odkrył charakterystyczne niepowtarzalne brzmienie chóru. Jego „otwarcie na instrumentalność”, elastyczność i wspaniałe wyczucie muzycznego kolorytu nie przestaje zadziwiać krytyków na całym świecie. Jan Łukaszewski przejął POLSKI CHÓR KAMERALNY w 1983 r., po kilkuletnim pełnieniu w nim funkcji asystenta dyrygenta. Od lat pracuje z najznakomitszymi orkiestrami kameralnymi i symfonicznymi(są wśród nich m.in. Sinfonia Varsovia, Polska Filharmonia Kameralna – Sopot, Neue Düsseldorfer Hofmusik, Academy of Ancient Music), zdobywając uznanie krytyki za swobodę i pewność oraz inspirujące interpretacje, tworzące nowe wzory wykonawcze muzyki oratoryjnej.
Obecnie Jan Łukaszewski prowadzi zajęcia w ramach podyplomowych studiów dyrygenckich (w Bydgoskiej Akademii Muzycznej) oraz jest zapraszany na interpretacyjne kursy mistrzowskie i seminaria dla dyrygentów chóralnych w kraju i za granicą (m.in. do Tokio / Nagano, Karuizawa, Morioka [Japonia] oraz na "World Symposium on Choral Music" w Rotterdamie, gdzie występował w charakterze wykładowcy). Zajmując się również edukacyjną stroną śpiewu amatorskiego, Jan Łukaszewski wielokrotnie zasiadał w jury światowych, renomowanych konkursów chóralnych, m.in. w Japonii (Takarazuka, Karuizawa, Morioka), Walii (Llangollen), na Litwie, we Włoszech i Szwajcarii a także w jury konkursu kompozytorskiego w Polsce i Anglii (Cambridge).
Jan Łukaszewski jest jednym z nielicznych w Polsce propagatorów i wykonawców muzyki chóralnej takich kompozytorów jak Schönberg, Messiaen, Xenakis, Globokar, Takemitsu, R. Strauss, Pepping, Tippett, Ives czy Barber. Liczne nagrania dla Polskiego Radia, Dutch Radio, Sender Freies Berlin, Bayerischer Rundfunk, Südwestrundfunk i Westdeutscher Rundfunk oraz dla Telewizji Polskiej i Niemieckiej, a także wiele nagrań CD, MC, LP oraz video najlepiej odzwierciedlają wysoką jakość jego pracy. Poziom artystyczny prowadzonego przez niego POLSKIEGO CHÓRU KAMERALNEGO wciąż nie przestaje inspirować kompozytorów do pisania dzieł na chór a cappella.
Jan Łukaszewski jest laureatem wielu prestiżowych nagród.
* znanego także jako Schola Cantorum Gedanensis, instytucja kultury Miasta Gdańska
Dołącz do społeczności fanów muzyki poważnej i odkryj świat fascynujących treści. Zarejestruj się teraz i bądź na bieżąco z najnowszymi wpisami!
