Sílvia Pérez Cruz – gdy w Piątek już udałem się na spoczynek miałem obejrzeć Szkło Kontaktowe to coś mnie tknęło i przełączyłem na francuski kanał muzyczny Mezzo i tak zacząłem oglądać…  i na ekranie pojawił się ekran w którym zauważyłem że odbędzie się koncert nieznanej mi jeszcze wtedy Sílvii Pérez Cruz. Kurcze urzekła mnie swoim temperamentem, głosem, urodą ale przede wszystkim skromnością. Wspaniałe chwile z wyśmienitą muzyką, pięknie zaaranżowanymi scenkami na estradzie mam tu na myśli widoczne emocje między zespołem a wokalistką. Dzięki zaangażowaniu jednego z internautów znalazłem zapisany na YouTubie właśnie ten koncert który obejrzałem, i oczywiście we wpisie tym na dole go zamieściłem to ok 50 minut świetnej rozrywki naprawdę polecam. Po obejrzeniu tego koncertu znalazłem muzyczny profil Sílvii Pérez Cruz na Spotify i wśród paru albumów, przykuł moją uwagę ten w którym wykonuje kubański repertuar. Poniżej dołączam ten album, i nie będę się rozpisywał bo najlepiej samemu doznać tych brzmień ale to naprawdę kawał świetnie zaśpiewanej i klimatycznej niezwykłej muzyki w mariażu kubańskiej atmosfery i europejskiego Jazzu – naprawdę wyśmienite.

Sílvia Pérez Cruz (ur. 15 lutego 1983 w Palafrugell, Girona) katalońska piosenkarka jazzowa i flamenco.

Już jako dziecko potrafiła czytać nuty; grała też na pianinie i saksofonie klasycznym. W wieku 18 lat przeniosła się do Barcelony, by kontynuować edukację muzyczną. Współpracowała z Joan Díaz Trio przy nagraniu albumu We sing Bill Evans, który otrzymał nagrodę Jaç za najlepszą płytę jazzową 2009 roku.

Pérez Cruz śpiewała do choreografii takich tancerzy, jak Damián Muñoz (taniec nowoczesny) oraz Israel Galván (nowoczesne flamenco). Brała udział w wielu projektach muzycznych: Llama (hang i wokal), Coetus (orkiestra perkusyjna), Ressons de l’Al-Andalus i Xalupa (tradycyjna muzyka katalońska). Przez kilka współtworzyła kwartet kobiecy Las Migas, który w 2010 wydał album Reinas de matute.

W 2011 nagrany został kolejny album, En la imaginación, w którym wraz z Javier Colina Trio zinterpretowała jazzowo kubańskie bolera. W tym samym roku wzięła udział w 45. edycji festiwalu pieśni habaneras, tradycyjnych szant katalońskich, w Calella de Palafrugell.

W 2012 wydała pod swoim nazwiskiem solowy album 11 de Noviembre, w którym zaśpiewała po katalońsku, hiszpańsku, portugalsku i galicyjsku. Poza tekstami napisanymi przez piosenkarkę, na płycie znajdują się również wiersze współczesnych poetów i poetek hiszpańskich. W tym samym roku Pérez Cruz współpracowała przy ścieżce dźwiękowej do filmu Blancanieves („Królewna Śnieżka”) w reżyserii Pablo Bergera. Piosenka No te puedo encontrar otrzymała nagrodę Goya (2013) za najlepszą piosenkę.