Tristan i Izolda

to dramat muzyczny w trzech aktach. Akcja rozgrywa się w Kornwalii i Bretanii, w średniowieczu.

Wideo pokazuje koniec aktu pierwszego – część Treuloser Holde! z librettem i muzyką Ryszarda Wagnera, którego prapremiera odbyła się w Monachium 1865 roku. Tego nagrania dokonano podczas corocznego festiwalu Wagnerowskiego odbywającego się w październiku w Bayreuth w Niemczech. W przedstawieniu tym pochodzącym z 1983 roku, występuje Chór i Orkiestra Festiwalowa Beyreuth pod batutą doskonałego dyrygenta Daniela Barenboima, scenariusze i reżyseria w tym wideo zostały przygotowane przez Jean-Pierre Ponella.

W bohaterów postaci Tristana i Izoldy wcielili się:

Tristan……..René Kollo
King Marke…..Matti Salminen
Isolde………Johanna Meier
Kurwenal…….Hermann Becht
Brangäne…….Hanna Schwarz

Poznaj streszczenie opery Tristan i Izolda

Akt I

Irlandzka królewna, Izolda, płynie do Kornwalii pod opieką rycerza Tristana. Zabił on kiedyś w pojedynku jej narzeczonego, Morolda. Izolda pokochała jednak z wzajemnością Tristana i wyleczyła jego rany. Rycerz odjechał, a teraz powrócił, aby prosić o jej rękę dla króla Kornwalii. Duma nie pozwoliła Izoldzie wyznać, że kocha Tristana, a on nie może sprzeciwić się rozkazowi swojego władcy. Nie chcąc poślubić starego króla, dziewczyna postanawia otruć siebie i ukochanego. Nakazuje więc swojej służącej, Brangenie, przygotować truciznę. Brangena zamienia jednak puchary i zakochani nieświadomie wypijają napój wiecznej miłości. Przekonani, że nadeszła chwila śmierci, wyznają sobie uczucie.

Akt II

Izolda wychodzi za mąż za króla Kornwalii, jednak w sercu pozostaje wierna Tristanowi. Tymczasem jego fałszywy przyjaciel, Melot, zazdrosny o łaski, jakimi król obdarza Tristana, zdradza miejsce schadzki kochanków. Tristan wyzywa Melota na pojedynek, jednak sam nie broni się i zostaje ciężko ranny.

Akt III

Przyjaciel Tristana, Gorwenal, przywozi go do zamku Kareol. Tristan czeka tu na Izoldę, która jako jedyna może go uleczyć. Kiedy rozbrzmiewa pieśń pasterza, zwiastująca jej przybycie, rycerz zrywa się z posłania i biegnie na spotkanie ukochanej. Niestety, umiera w jej ramionach z powodu upływu krwi. Pasterz sygnalizuje zbliżanie się drugiego okrętu. Myśląc, że to pościg za Izoldą, Gorwenal broni dostępu do zamku. Zabija Melota i atakuje króla, lecz sam ginie w walce. Król wkracza na dziedziniec zamkowy. Nie przybył tu, aby szukać zemsty, ale aby oddać Izoldę Tristanowi. Brangena opowiedziała mu całą historię napoju i król dowiedział się, że zawinił los. Przybył jednak za późno – Izolda umiera przy zwłokach Tristana.

(Streszczenie libretta według “Przewodnika operowego” J. Kańskiego)