Bez kategorii
Termin wiki: Bandoneon
mar
Bandoneon
Bandoneon to rodzaj harmonii ręcznej. Posiada 88 lub więcej guzików na czworokątnej obudowie. Zbudowany w połowie XIX wieku w Niemczech. Nazwa instrumentu pochodzi od nazwiska jego twórcy- Heinricha Banda. Miał służyć muzyce religijnej w kościołach. W dzisiejszej dobie wykorzystywany jest przede wszystkim do grania tanga. Bandoneon- „dusza tanga”, bywa często mylony z akordeonem, chociaż wydaje znacznie bogatsze dźwięki i daje muzykom większe możliwości.
Bandoneon ciekawostki związane z bandoneonem
Bandoneon to rodzaj concertiny, czyli małego akordeonu z guzikami i klawiszami po obu stronach urządzenia. Został wynaleziony w Niemczech w połowie XIX wieku przez Heinricha Banda, który nadał mu swoje nazwisko. Początkowo miał służyć do grania muzyki religijnej i popularnej w kościołach, ale szybko zdobył popularność w Argentynie i Urugwaju, gdzie stał się typowym instrumentem w zespołach tanga. Tango to rodzaj muzyki i tańca pochodzący z Buenos Aires, stolicy Argentyny, który łączy elementy afrykańskie, europejskie i latynoamerykańskie.
Bandoneon ma bardzo charakterystyczne brzmienie, które nadaje tangu wyrazistości i emocji. Nie ma on przełączników rejestrów jak akordeon, więc jego ton można zmieniać tylko za pomocą różnego ciśnienia miecha i dmuchania ponad tonacją. To wymaga dużej umiejętności i ekspresji od grającego. Bandoneon ma też skomplikowany układ klawiszy, który jest różny dla każdej strony instrumentu i zmienia się w zależności od tego, czy miech jest rozciągany czy zwijany. Dlatego gra na bandoneonie jest trudna do opanowania i wymaga wielu lat praktyki.
Bandoneon ma 88 lub więcej guzików i czworokątną obudowę. Każdy guzik odpowiada za dwie nuty: jedną przy rozciąganiu miecha i drugą przy zwijaniu. Bandoneony są instrumentami unisonorycznymi, co oznacza, że nie można na nich grać akordów. Zamiast tego gra się pojedyncze nuty lub interwały (dwie nuty jednocześnie). Bandoneony są też instrumentami transponującymi: ich dźwięk jest o oktawę niższy niż nuty napisane na pięciolinii.
Najbardziej znanym wirtuozem bandoneonu był Astor Piazzolla (1921-1992), argentyński kompozytor i muzyk, który stworzył nowy styl tanga nazywany nuevo tango lub tango nowoczesne. Piazzolla wprowadził do tanga elementy jazzu, klasyki i awangardy oraz eksperymentował z formą i harmonią. Jego utwory są pełne kontrastów: od lirycznych melodii po agresywne rytmy; od tradycyjnych motywów po nowatorskie brzmienia; od prostoty po skomplikowanie. Niektóre z jego najbardziej znanych dzieł to Libertango , Adiós Nonino , Oblivion , Balada para un loco .
Bandoneon to instrument o bogatej historii i kulturze. Jest nieodłącznym elementem tanga argentyńskiego oraz źródłem inspiracji dla wielu artystów. Jeśli chcesz posłuchać jak brzmi bandoneon lub nauczyć się go grać, polecam Ci zapoznać się z treściami na forum akordeonowym, tutaj w serwisie o instrumencie bandoneon
Czy wiecie, że:
Bandoneon został wynaleziony w 1854 roku w Niemczech przez Heinricha Banda i od jego nazwiska pochodzi nazwa instrumentu
Bandoneon – instrument z grupy idiofonów dętych klawiszowych (według innej klasyfikacji należy do grupy aerofonów), rodzaj harmonii ręcznej w typie concertiny, często mylony z akordeonem. Posiada 88 lub więcej guzików i czworokątną obudowę. Zbudowany został w 1854 r. w Niemczech przez Heinricha Banda i od jego nazwiska pochodzi nazwa instrumentu. Pierwotnie miał służyć do grania muzyki religijnej w kościołach; współcześnie wykorzystywany jest przede wszystkim do grania tanga. Wirtuozem bandoneonu był Astor Piazzolla.
W Polsce jako pierwszy na bandoneonie diatonicznym zaczął grać Wiesław Prządka.
