BWV 185 to kantata Jana Sebastiana Bacha skomponowana na czwartą niedzielę po Trójcy Świętej. Jej tytuł “O serce miłosierne odwiecznej miłości”, a w brzmieniu niemieckiego oryginału “Barmherziges Herze der ewigen Liebe”, jest jedną z najcudniejszych kantat Bacha. Ckliwość, piękne melodie w utworze to wszystko czyni ją niezapomnianym, wspaniałym doznaniem dla ducha i ciała.
Kantata BWV 185, skomponowana przez Jana Sebastiana Bacha w 1715 roku w Weimarze, jest dziełem o głębokiej duchowości i wyrafinowanej konstrukcji muzycznej. Tytuł, który w tłumaczeniu na język polski brzmi “O serce miłosierne odwiecznej miłości”, odzwierciedla główny motyw kantaty – miłosierdzie i wieczną miłość. Kantata ta została napisana na czwartą niedzielę po Trójcy Świętej i po raz pierwszy wykonana 14 lipca 1715 roku.
Struktura kantaty BWV 185 składa się z sześciu części, w tym trzech arii, dwóch recytatywów i kończącego chorału. Muzyka Bacha w tej kantacie jest pełna emocji i ekspresji, co sprawia, że słuchacze mogą doświadczyć głębokiego poruszenia duchowego. Arie są pełne liryzmu i melodii, które zapadają w pamięć, a recytatywy prowadzą słuchacza przez narrację, podkreślając znaczenie tekstów.