1. Coro

Bełkot nasz wysłuchaj, o Ty, nieba Panie,
W mdłym śpiewie naszym znajdź upodobanie,
Gdy na Syjonie psalmy Tobie wznoszą!
Serc naszych wysłuchaj, co chwalę Twą głoszą.
Cześć należną Tobie wszyscy teraz damy,
Bo pomyślność naszą oto pewną mamy.

„A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba,
pasterze rzekli jedni do drugich:”

„Pójdźmy zaraz aż do Betlejemu i oglądajmy
to, co się stało i co nam objawił Pan.”

On lud swój, Izraela
Pocieszył, dal odkupienie.
Pomocy z Syjonu udziela,
By skończyć nasze cierpienie.
Patrzcie pasterze, co uczynił Pan.
Bieżajcie, bo On uczynił to wam!

To wszystko wszak uczynił Pan,
By miłość okazać nam.
Cieszą się więc chrześcijanie wraz,
Dziękują Mu po wieczny czas.
Kyrielejson!

Twe współczucie, zmiłowanie,
Pociechę i wolność dają.
Tchnienie Twej, Panie, miłości
I cudownej łaskawości
Ojcowską wierność Twoją
Codziennie odnawiają.

„I śpiesząc się, przyszli, i znaleźli Marię
i Józefa oraz niemowlątko leżące w żłobie.
A ujrzawszy, rozgłosili to, co im powiedziano
o tym dziecięciu. I wszyscy, którzy słyszeli,
dziwili się temu, co pasterze im powiedzieli.
Maria zaś zachowywała wszystkie te słowa,
rozważając je w sercu swoim.”

Zamknąć, o serce, te wszystkie cuda
W swojej wierze mocno chciej!

Niech tam te dzieła i cuda owe
Będą gotowe
Wciąż dla wzmocnienia wiary twej mdlej!

Niechaj me serce przy tym trwa,
Że w tym, co ujrzało czasu tego,
Zbawienia swego
Wszak pewny dowód ma.

Ja chcę z troską Cię zachować.
Tobie chcę
Życie me
Teraz ofiarować.
Chcę szybować obok Ciebie
W Twej krasie,
W bezczasie,
W Twoim, Panie, niebie.

„I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im powiedziano.”

Rozjaśnij twarz,
Bo Zbawca nasz
Jako Bóg-czlowiek już się nam narodził.
W Nim jest nasz Pan,
W Nim Mesjasz sam;
Dawida miasto wybrać On się zgodził.

Bełkot nasz wysłuchaj, o Ty, nieba Panie,
W mdłym s’piewie naszym znajdź upodobanie,
Gdy na Syjonie psalmy Tobie wznoszą!
Serc naszych wysłuchaj, co chwałę Twą głoszą.
Cześć należną Tobie wszyscy teraz damy,
Bo pomyślność naszą oto pewną mamy.

1. Coro

Herrscher des Himmels, erhöre das Lallen,
Lass dir die matten Gesänge gefallen,
Wenn dich dein Zion mit Psalmen erhöht!
Höre der Herzen frohlockendes Preisen,
Wenn wir dir itzo die Ehrfurcht erweisen,
Weil unsre Wohlfahrt befestiget steht!

Evangelist
Und da die Engel von ihnen gen Himmel fuhren, sprachen die Hirten untereinander:

Die Hirten
Lasset uns nun gehen gen Bethlehem und die Geschichte sehen, die da geschehen ist, die uns der Herr kundgetan hat.

Er hat sein Volk getröst’,
Er hat sein Israel erlöst,
Die Hülf aus Zion hergesendet
Und unser Leid geendet.
Seht, Hirten, dies hat er getan;
Geht, dieses trefft ihr an!

Dies hat er alles uns getan,
Sein groß Lieb zu zeigen an;
Des freu sich alle Christenheit
Und dank ihm des in Ewigkeit.
Kyrieleis!

Herr, dein Mitleid, dein Erbarmen
Tröstet uns und macht uns frei.

Deine holde Gunst und Liebe,
Deine wundersamen Triebe
Machen deine Vatertreu
Wieder neu.

Evangelist
Und sie kamen eilend und funden beide,
Mariam und Joseph, dazu das Kind in der Krippe liegen. Da sie es aber
gesehen hatten, breiteten sie das Wort aus, welches zu ihnen von diesem
Kind gesaget war. Und alle, für die es kam, wunderten sich der
Rede, die ihnen die Hirten gesaget hatten. Maria aber behielt alle
diese Worte und bewegte sie in ihrem Herzen.

Schließe, mein Herze, dies selige Wunder
Fest in deinem Glauben ein!

Lasse dies Wunder, die göttlichen Werke,
Immer zur Stärke
Deines schwachen Glaubens sein!

Ja, ja, mein Herz soll es bewahren,
Was es an dieser holden Zeit
Zu seiner Seligkeit
Für sicheren Beweis erfahren.

Ich will dich mit Fleiß bewahren,
Ich will dir
Leben hier,
Dir will ich abfahren,
Mit dir will ich endlich schweben
Voller Freud
Ohne Zeit
Dort im andern Leben.

Evangelist
Und die Hirten kehrten wieder um,
preiseten und lobten Gott um alles, das sie gesehen und gehöret
hatten, wie denn zu ihnen gesaget war.

Seid froh dieweil,
Dass euer Heil
Ist hie ein Gott und auch ein Mensch geboren,
Der, welcher ist
Der Herr und Christ
In Davids Stadt, von vielen auserkoren.

Herrscher des Himmels, erhöre das Lallen,
Lass dir die matten Gesänge gefallen,
Wenn dich dein Zion mit Psalmen erhöht!
Höre der Herzen frohlockendes Preisen,
Wenn wir dir itzo die Ehrfurcht erweisen,
Weil unsre Wohlfahrt befestiget steht!