Wujkowe wersety – Księga Psalmów 86 – od tego zaczynam zabawę i naukę. Dzisiaj w 3 niedzielę po epifanii w świątyniach czytane są ustępy z 86 rozdziału Księgi Psalmów wiersze od 1 do 2, oraz od piątego do 11. Trudny wybór jeśli chodzi o wybór wersetu do skomponowania obrazka wyróżniającego do wpisu zachęcającego do lektury 86 Księgi Psalmów. Jednak wybrałem. Jest to wiersz siódmy „W dzień ucisku mego wołałem do ciebie, boś wysłuchał mię.”
Kantata BWV 14 – kantata czternasta. „Wär Gott nicht mit uns diese Zeit” – Gdyby nie stał był przy nas Bóg. na sopran, tenor i bas, zespół wokalny, corno, obój I+II, smyczki i basso continuo skomponowana, na czwartą niedzielę po święcie Trzech Króli przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 30 stycznia 1735 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy i teraz podziwiana jest.
Wujkowe wersety – Księga Psalmów 105 – od tego zaczynam zabawę i naukę. Dzisiaj w 2 niedzielę po epifanii w świątyniach czytane są ustępy z Księgi Psalmów rozdziały od 1 do ósmego. Ja wybrałem wiersz siódmy do opracowania grafiki obrazka wyróżniającego ten wpis. Dlaczego? Bo jest w tym wersecie ukryta chwała boga. To co sprawia, że czuję się bezpiecznie z tą świadomością – że JEST! A dlaczego zaczynam te serię z wykorzystaniem wersetów wg tłumaczeń Jakuba Wujka? Bo to językowe staropolskie perełki.
Kantata BWV 72 – kantata trzecia. „Alles nur nach Gottes Willen” – Wszystko wedle woli Boga. na sopran, alt i bas, zespół wokalny, obój I + II, smyczki i basso continuo skomponowana, na trzecią niedzielę po święcie Trzech Króli przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 27 stycznia 1726 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy i teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 3 – kantata trzecia. „Ach Gott! wie manches Hertzeleid” – Boże, jak cierpi serce me. Na sopran, alt, tenor i bas, zespół wokalny, puzon, obój miłosny I+II, smyczki i basso continuo skomponowana, na drugą niedzielę po święcie Trzech Króli przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 14 stycznia 1725 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy i teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 32. Johann Sebastian Bach – Kantata trzydziesta druga. „Liebster Jesu, mein Verlangen” – Miły Jezu, ma tęsknoto, na pierwszą niedzielę po święcie Trzech Króli przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 13 stycznia 1726 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy teraz podziwiana jest.
Oratorium BWV 248 VI – część szósta na Święto Trzech Króli przeznaczona a której Premiera wykonana została 6 stycznia roku w Lipsku, z 6 części złożone. Tytuł oryginału Herr, wenn die stolzen Feinde schnauben a tytuł w polskim tłumaczeniu brzmiący – Panie, gdy pyszny wróg się sroży. I teraz w ten świąteczny nam czas Ad Maiorem Dei Gloriam podziwiana jest ❤❤❤
