Kantaty sakralne Jana Sebastiana Bacha

BWV 108 - To dla Ciebie odchodzę teraz, na alt, tenor i bas, czterogłosowy chór, obój d'amore I+II, fagot, smyczki i continuo na czwartą niedzielę Kantate po Wielkanocy skomponowana, i premierę mającą 29 lipca 1724 roku.

BWV 12 - Kantata została skomponowana w 1714 roku na trzecią niedzielę po Wielkanocy i opowiada o cierpieniu i nadziei chrześcijan w obliczu trudności życia. Kantata składa się z siedmiu części: dwóch chóralnych, czterech arii i recytatywu. Pierwsza część to chór Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen (Płaczcie, lamentujcie, martwcie się, drżyjcie), który jest napisany w formie passacaglii.

BWV 85 - kantatę Ich bin ein guter Hirt (Ja jestem dobry pasterz) skomponował Bach na niedzielę „Misericordias Domini” – miłosierdzia Bożego (zwaną też Niedzielą Dobrego Pasterza), która w liturgicznym kalendarzu kościoła luterańskiego wypada dwa tygodnie po Wielkanocy. Z tą niedzielą nierozerwalnie łączy się wyobrażenie Jezusa – Dobrego Pasterza

BWV 4 - Legł Chrystus w śmierci pętach - Christ lag in Todes Banden, Christ lag in Todesbanden (BWV 4) – kantata skomponowana przez Johanna Sebastiana Bacha na niedzielę Wielkanocną. Podstawę kantaty stanowi chorał skomponowany przez Marcina Lutra w 1524 roku, na podstawie łacińskiej sekwencji Victimae paschali laudes z XI wieku, oraz spopularyzowanej w wersji zmienionej jako pieśń Christ ist erstanden.

BWV 83 - Przymierza nowego radosny to czas "Erfreute Zeit im neuen Bunde", to kantata kościelna napisana przez J.S Bacha na Święto Matki Boskiej Gromnicznej