Viola

Viola da gamba to fascynujący instrument, który łączy w sobie historię i piękno. Jest to chordofon smyczkowy, który powstał w czasach renesansu i baroku, a jego nazwa oznacza „skrzypce nóg”.
Violone – duże skrzypce

Violone – czy wiesz, co to jest violone? To niezwykły instrument, który ma wiele ciekawych cech i historii. Violone to rodzaj violi da gamba, czyli instrumentu smyczkowego, który był popularny w epoce baroku.
BWV 55

BWV 55 to kantata Jana Sebastiana Bacha do której z wielką radością zapraszam do jej wysłuchania. Jej oryginalny tytuł to “Ich armer Mensch, ich Sündenknecht”, a w tłumaczeniu Armina Teske /Grzeszny ja człek i boleściwy/ która jest prawdziwym arcydziełem muzyki barokowej.
BWV 38 – Z głębokiej nędzy w grzechu mym

BWV 038 – Z głębokiego utrapienia wołam do Ciebie na 21 niedzielę po Trójcy Świętej. Skomponowana na sopran, alt i tenor, zespół wokalny, puzon I–IV, obój I+II, fagot, smyczki i continuo
BWV 49 – Chodzę i szukam z tęsknym pragnieniem

BWV 49 kantata „Ich geh und suche mit Verlangen” (BWV 49) została napisana przez Bacha jesienią roku 1726 na 20. niedzielę po Trójcy Św. Składa się z sześciu części: sonaty na organy i orkiestrę, arii na sopran i bas z akompaniamentem organów, recytatywu na bas z akompaniamentem smyczków, arii na sopran z akompaniamentem orkiestry, recytatywu na sopran i bas z akompaniamentem organów i chorału na chór i orkiestrę.
BWV 96 – Pan Chrystus, jedyny Syn Boży

BWV 96 – Kantata Herr Christ, der einge Gottessohn (Pan Chrystus – jedyny Syn Boży), na osiemnastą niedzielę po Trójcy Świętej. Skomponowana na opran, alt, tenor i bas, zespół wokalny, puzon, flauto piccolo, flet poprzeczny, obój I+II, fagot, smyczki i continuo
BWV 47 – Wer sich selbst erhöhet der soll erniedriget werden

BWV 47 – Wer sich selbst erhöhet, der soll erniedriget werden (Kto sam wywyższa, będzie uczyniony pokornym) / Na siedemnastą niedzielę po Trójcy Świętej na sopran i bas, zespół wokalny, obój I+II, fagot, smyczki i continuo
BWV 8

BWV 8 “Liebster Gott, wenn werd ich sterben”. To dzieło, które porusza głębokie kwestie życia i śmierci, a jednocześnie niesie ze sobą nadzieję i pocieszenie. Kantata ta została skomponowana w 1724 roku na szesnastą niedzielę po Trójcy Świętej, a jej tekst oparty jest na ewangelii według św. Łukasza, w której Jezus mówi o tym, jak przygotować się na przyjście Syna Człowieczego.
BWV 51

BWV 51 /Jauchzet Gott in allen Landen – Bóg chwalon po całej ziemi!/, kantata Jana Sebastiana Bacha przeznaczona na piętnastą niedzielę po Trójcy Świętej, skomponowana na sopran, trąbkę, smyczki i basso continuo.
BWV 17

BWV 17 Kto dziękuje, chwali mnie, na XIV Niedzielę po Trójcy Świętej na sopran, alt, tenor i bas, zespół wokalny, obój I+II, smyczki i basso continuo. Prawykonanie – 22 września 1726, Lipsk
BWV 33

BWV 33 – Kantata Miłości Allein zu Dir, Herr Jesu Christ (Sam dla Ciebie, Panie Jezu Chryste), na trzynastą niedzielę po Trójcy Świętej, skomponowaną na alt, tenor i bas, zespół wokalny, obój I+II, fagot, smyczki i continuo.
BWV 35

BWV 35 – Kantata altowa Bacha “Geist und Seele wird verwirret” (Dusza z duchem oszołomiona), skomponowana na XII Niedzielę po Trójcy Świętej, należy do najbardziej niezwykłych dzieł sakralnych Bacha. Skomponowana do libretta nadwornego bibliotekarza z Darmstadt Georga Christiana Lehmsa, jest jedną z niewielu solowych kantat Bacha.
BWV 179

BWV 179 – Zbliża się XI niedziela po Trójcy Świętej, która w tym roku przypada 20 sierpnia, a na ten dzień Jan Sebastian Bach skomponował kantatę BWV 179 – Siehe zu, daß deine Gottesfurcht nicht, którą tłumaczy się jako UWAŻAJ NA SWOJĄ POBOŻNOŚĆ. To tytuł mojego dzisiejszego wpisu na blogu, w którym chcę podzielić się z Wami moimi refleksjami na temat tego, co oznacza prawdziwa pobożność i jak ją pielęgnować w naszym życiu. Zapraszam do lektury!