Przejdź do treści 
Oratorium BWV 248 IV – część czwarta na 1 dzień Nowego roku w Lipsku w 1735 1 stycznia pierwotnie wykonane, z 6 części złożone. Tytuł oryginału Fallt mit Danken, fallt mit Loben a tytuł w polskim tłumaczeniu brzmiący – Dzięki wznosząc, na kolana. A teraz w ten świąteczny nam czas Ad Maiorem Dei Gloriam podziwiana jest ❤❤❤
Oratorium BWV 248 III – część druga na 3 dzień Świąt Bożego Narodzenia będącym też dniem Św. Jana Ewangelisty w Lipsku w 1734 roku napisane z 6 części złożone. Tytuł oryginału Herrscher des Himmels, erhöre das Lallen a tytuł w polskim tłumaczeniu brzmiący – Bełkot nasz wysłuchaj, o Ty, nieba Panie. A teraz w ten świąteczny nam czas Ad Maiorem Dei Gloriam podziwiana jest ❤❤❤
Kantata BWV 57. Jan Sebastian Bach – Kantata pięćdziesiąta siódma. Selig ist der Mann, der die Anfechtung erduldet” – Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie, na Drugi Dzień Bożego Narodzenia przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Kościele Św. Tomasza podczas mszy porannej w Lipsku 26 grudnia 1725 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 110. Johann Sebastian Bach – Kantata stodziesiąta. Unser Mund sei voll Lachens – Niech usta nasze będą pełne śmiechu, na Pierwszy Dzień Bożego Narodzenia przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Kościele Św. Mikołaja w Lipsku 25 grudnia 1725 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy teraz podziwiana jest.
Oratorium BWV 248 II – część druga na 2 dzień Świąt Bożego Narodzenia w Lipsku w 1734 roku napisane z 6 części złożone. Tytuł oryginału Und es waren Hirten in derselben Gegend a tytuł w polskim tłumaczeniu brzmiący – A byli w tej krainie pasterze w polu czuwający. A teraz w ten świąteczny nam czas Ad Maiorem Dei Gloriam podziwiana jest ❤❤❤
Oratorium BWV 248 – Fantastycznie pozytywne, radosne Oratorium na powitanie Mesjasza, w górę serca, dusze się radują. Moja bardzo 🙂 Ostatnie dni słucham raz po raz czytając i słuchając profesora Perza. Obcowanie z taką formą języka w wydaniu profesora jest jak całkiem niemała dawka upojnego naparu z ziół poprawiających nastrój. Miałem zamiar opublikować opracowanie tego wpisu na godzinę piętnastą w pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia, ale zrobię to już teraz w dniu w którym doprowadziłem do Jego skompletowania. Niech więc krzyczą Fanfary…
Święta 2022 mogą być białe! Ot i oznajmienie 😉 Ale przy tak postępujących zmianach klimatu będzie to coraz rzadsze. A więc mając te Białe Święta, cieszmy się nimi póki możemy. Jednocześnie pamiętając abyśmy sami nie przyczyniali się do pogłębiania tego klimatycznego kryzysu. Świętujmy zatem nadejście Mesjasza, bo w nim Nadzieja na czas gdy jeśli nam się nie uda zatrzymać ocieplenia klimatu to wszyscy poginiemy jak muchy w zupie. A jak ginąć to w Chrystusie,,, oczywiście fizycznie bo po tym fizycznym będziemy mogli żyć dalej… A tak będzie KROPKA… Więc? Miłości Nadziei i Radości dla wszystkich równych gości 🙂
Kantata BWV 132. Johann Sebastian Bach – Kantata stotrzydziestadruga. Bereitet die Wege, bereitet die Bahn! – Drogi gotujcie i gościńce wszystkie, na Czwartą Niedzielę Adwentu przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i skomponowana w Weimarze 22 grudnia 1715 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 136. Johann Sebastian Bach – Kantata stotrzydziestaszósta. Erforsche mich, Gott, und erfahre mein Herz – Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje, na Ósmą Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i skomponowana w Lipsku 18 lipca 1723 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy teraz podziwiana jest.
