Dzięki wznosząc, na kolana
Padnijcie przed Panem swym!
Boży Syn
Oto światu siebie dał,
Aby świat ten zbawcę miał.
Boży Syn
Tłumi wściekłą złość szatana.

„A gdy minęło osiem dni, aby obrzezano
dziecię, tedy nadano mu imię Jezus, jak je
nazwał anioł, zanim się w żywocie poczęło.”

Immanuel, słodko to brzmi.
W Jezusie moim mam ostoję;
Jezus to całe życie moje;
Mój Jezus wszak się oddał mi.
I od tej pory moje oczy
Tylko Jezusa widzieć chcą.

Mój Jezus zdrojem jest rozkoszy;
On krzepi serce i pierś mą.
Jezu, Tyś me życie całe,
Oblubieńcze duszy mej.
Przyjdź! Radośnie chcą Cię objąć ręce,
Już nie porzuci Cię moje serce.

Bo Ty dla mnie się oddałeś
Przez krzyż gorzkiej męki Twej!
Ach! Weź mnie do siebie, Panie,
Bowiem także w umieraniu
Ty mi najmilszy jesteś, Boże;
Gdym przez nieszczęścia osaczony,

Najrzewniej wtedym za Tobą stęskniony,
Więc czyż mnie śmierć przerazić może?
Mój Jezu, gdy śmierć nade mną stanie,
To wiem, że przepaść ja nie mogę.
Imię Twe we mnie jest zapisane,
I ono wygna śmierci trwogę.

Ach Zbawco, czy się bać muszę,
Ze choć kroplę lęku w duszę
Wlać by mogło Imię Twe?
Nie, Ty sam powiadasz: Nie. (Echo) Nie!

Ma mnie trwożyć umieranie?
Nie, Twe słowo jest tu wszak!
Czy więc cieszyć mam się, Panie?
Tak, Ty sam powiadasz: Tak. (Echo) Tak!

Nuże! Jedynie Imię Twe
Winno pomieścić serce me!
Jezu, Tyś jest mą radością,
Tyś mój pasterz, Tyś mój król,
Tak zwą Cię usta zachwycone,
Gdy serce me z miłości płonie.

Skarb i lek na każdy ból;
Ach, mój Miły, powiedz mi,
Jak mam Cię sławić, dziękować Ci.
Tyś zbawieniem i światłością.
Ach, mój Jezu, poucz mnie,
Jak mam godnie chwalić Cię.

Tylko dla Twej chwały chcę mój żywot wieść.
Dodaj odwagi mi razem z silą,
By serce gorliwie to czyniło!
Wzmocnij mnie.
Bym godnie Cię
Wysławiać umiał i dawać Ci cześć.

Jezu, bacz na me zamysły,
Jezu, zawsze przy mnie bądź,
Jezu, poskrom moje zmysły,
Jezu, mym pragnieniem rządź,
Jezu, w myślach chciej zagościć,
Jezu zwalcz me wątpliwości!

1. Coro

Fallt mit Danken, fallt mit Loben
Vor des Höchsten Gnadenthron!

Gottes Sohn
Will der Erden
Heiland und Erlöser werden,
Gottes Sohn
Dämpft der Feinde Wut und Toben.

Evangelist
Und da acht Tage um waren,
dass das Kind beschnitten würde, da ward
sein Name genennet Jesus, welcher genennet war von dem Engel, ehe
denn er im Mutterleibe empfangen ward.

Immanuel, o süßes Wort!
Mein Jesus heißt mein Hort,
Mein Jesus heißt mein Leben.
Mein Jesus hat sich mir ergeben,
Mein Jesus soll mir immerfort

Vor meinen Augen schweben.
Mein Jesus heißet meine Lust,
Mein Jesus labet Herz und Brust.
Jesu, du mein liebstes Leben,
Komm! Ich will dich mit Lust umfassen,

Meiner Seelen Bräutigam,
Mein Herze soll dich nimmer lassen,
Der du dich vor mich gegeben
Ach! So nimm mich zu dir!
An des bittern Kreuzes Stamm!
Auch in dem Sterben sollst du mir
Das Allerliebste sein;

In Not, Gefahr und Ungemach
Seh ich dir sehnlichst nach.
Was jagte mir zuletzt der Tod für Grauen ein?

Mein Jesus! Wenn ich sterbe,
So weiß ich, dass ich nicht verderbe.
Dein Name steht in mir geschrieben,
Der hat des Todes Furcht vertrieben.

Flößt, mein Heiland, flößt dein Namen
Auch den allerkleinsten Samen
Jenes strengen Schreckens ein?

Nein, du sagst ja selber nein. (Nein!)
Sollt ich nun das Sterben scheuen?
Nein, dein süßes Wort ist da!
Oder sollt ich mich erfreuen?
Ja, du Heiland sprichst selbst ja. (Ja!)

Wohlan, dein Name soll allein
In meinem Herzen sein!
Jesu, meine Freud und Wonne,
Meine Hoffnung, Schatz und Teil,
So will ich dich entzücket nennen,
Wenn Brust und Herz zu dir vor Liebe brennen.

Mein Erlösung, Schmuck und Heil,
Hirt und König, Licht und Sonne,
Doch, Liebster, sage mir:
Wie rühm ich dich, wie dank ich dir?
Ach! wie soll ich würdiglich,
Mein Herr Jesu, preisen dich?

Ich will nur dir zu Ehren leben,
Mein Heiland, gib mir Kraft und Mut,
Dass es mein Herz recht eifrig tut!

Stärke mich,
Deine Gnade würdiglich
Und mit Danken zu erheben!

Jesus richte mein Beginnen,
Jesus bleibe stets bei mir,
Jesus zäume mir die Sinnen,
Jesus sei nur mein Begier,
Jesus sei mir in Gedanken,
Jesu, lasse mich nicht wanken!