Adagio z Koncertu A-dur jest często opisywane jako jedno z najbardziej poruszających dzieł Mozarta, a Grimaud podchodzi do niego z wyjątkową wrażliwością. Jej wykonanie, pełne subtelności i emocjonalnej głębi, pozwala słuchaczowi doświadczyć tej ‘magii’, o której wspominasz. To prawda, że muzyka Mozarta ma w sobie coś nieziemskiego, coś, co wydaje się przekraczać granice czasu i przestrzeni, a Grimaud potrafi to uchwycić i przekazać słuchaczom.

Mojca Erdmann, z kolei, swoim głosem dodaje kolejny wymiar do tego albumu, zwłaszcza w wątkach z Idomeneo. Jej sopran jest czysty i wyraźny, idealnie komponując się z fortepianowymi liniami Grimaud, tworząc harmonię, która jest zarówno piękna, jak i poruszająca.

To, co czyni ten album wyjątkowym, to nie tylko wybór utworów, ale sposób, w jaki są one przedstawione. Grimaud i Erdmann, każda na swój sposób, przekazują słuchaczom esencję muzyki Mozarta – jego głębię, piękno i ponadczasowość. Ich interpretacje są świadectwem nie tylko ich własnego geniuszu, ale i nieśmiertelności geniuszu Mozarta.

Dla miłośników muzyki klasycznej, ten album jest prawdziwym skarbem, który pozwala na nowo odkryć znane dzieła. Dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z Mozartem, może być to wspaniałe wprowadzenie do jego świata. A dla Ciebie, wydaje się być źródłem głębokiego, emocjonalnego doświadczenia, które jest tak trudne do wyrażenia słowami, ale tak łatwe do odczucia podczas słuchania. Czyż nie jest to ostateczny cel muzyki – aby poruszać, inspirować i przekraczać granice?