[one_half last=”no”][imageframe lightbox=”yes” style=”dropshadow” bordercolor=”” bordersize=”0px” stylecolor=”#000000″ align=”center” animation_type=”fade” animation_direction=”left” animation_speed=”0.1″]
[/imageframe][/one_half][one_half last=”yes”][/one_half]
[fusion_tabs layout=”horizontal” backgroundcolor=”” inactivecolor=””]
[fusion_tab title=”Biografia”][accordian]
[toggle title=”Rozwiń ” open=”yes”]Pianista urodzony 4 kwietnia 1969 w Warszawie. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 6 lat. Później studiował w konserwatoriach w Lyonie i Strasburgu, w Akademii Muzycznej w Warszawie, na University of Southern California w Los Angeles. Swoje umiejętności doskonalił na kursach mistrzowskich we Włoszech u Fou Ts’onga, Murray Perahii i Leona Fleishera.
Wykonanie 33 WARIACJI C-DUR NA TEMAT WALCA DIABELLEGO Ludwiga van Beethovena na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Leeds w 1990 roku otworzyło mu drogę do debiutu w Wigmore Hall w Londynie, a następnie do międzynarodowej kariery. Koncertował m.in. w Anglii (z Royal Philharmonic Orchestra i London Symphony Orchestra), Irlandii, Niemczech (cykl koncertów Beethovenowskich z MÜnchener Philharmoniker w 1996), Francji, Austrii, Portugalii, Włoszech i Polsce.
W 2001 w Paryżu wykonał pod dyrekcją Charlesa Dutoit IV SYMFONIĘ “KONCERTUJĄCĄ” Karola Szymanowskiego. Ma stale w repertuarze METOPY, MASKI, III Sonatę fortepianową i MAZURKI tegoż kompozytora. Piotr Anderszewski występował także jako kameralista z Wiktorią Mułłową, z którą nagrał 3 płyty dla firmy Philips (sonaty Johannesa Brahmsa, Leosa Janácka i Sergiusza Prokofiewa), Andrzejem Bauerem oraz siostrą Dorotą, skrzypaczką.
Nagrana dla firmy CD Accord płyta z muzyką Johanna Sebastiana Bacha, Ludwiga van Beethovena i Antona Weberna została entuzjastycznie przyjęta przez krytykę i otrzymała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego – “Fryderyk ’96”. W 1999 ukazał się album z utworami Johanna Sebastiana Bacha wydany przez firmę Harmonia Mundi.
W 2001 pianista podpisał kontrakt płytowy z firmą Virgin Classics, dla której będzie nagrywał 33 WARIACJI C-DUR NA TEMAT WALCA DIABELLEGO Ludwiga van Beethovena, dzieła Johanna Sebastiana Bacha, koncerty Wolfganga Amadeusa Mozarta.
W 2000 otrzymał Nagrodę im. Karola Szymanowskiego. Piotr Anderszewski od 1990 przebywa za granicą, głównie w Paryżu. Piotr Anderszewski do wielkiej światowej kariery wystartował na niezbyt udanym dla siebie konkursie pianistycznym w Leeds w 1990 roku. Na tej niezwykle prestiżowej imprezie, porównywalnej z naszym Konkursem Chopinowskim, nie zdobył żadnej nagrody, ale zwrócił uwagę wykonanym w półfinale, niezwykle trudnym cyklem 33 WARIACJI NA TEMAT WALCA DIABELLEGO BEETHOVENA. “Wszystkie sonaty wydają mi się przy nim banalne” – mówił Anderszewski, a beethovenowskie WARIACJE będą mu towarzyszyć w jego karierze – jak dotąd – na stałe.
Po konkursie nagranie cyklu zaproponowała Anderszewskiemu firma Teldec, ale chciała zrobić nagranie w studiu. To nie odpowiadało pianiście: “Nagrywanie w studiu to proces nazbyt analityczny i repetytywny – na zimno rozkłada się utwór na czynniki pierwsze, na zimno się go potem syntetyzuje. To jakby inna dziedzina sztuki, całkiem inny zawód” – mówił w wywiadzie dla Magazynu płytowego i radiowego “Studio” w 1997 roku. Bardziej odpowiada mu wyzwanie chwili, fakt, że ma jedną szansę i musi ją wykorzystać. Ideałem byłoby więc zarejestrowanie znakomitego koncertu. Teldec nie chciał się jednak zgodzić na rejestrację koncertu i do nagrania WARIACJI Beethovena dla tej firmy ostatecznie nie doszło.
Przyszły jednak propozycje koncertowe i Piotr Anderszewski zaczął grywać w Anglii, Irlandii i Niemczech, występował sam lub z orkiestrami w Rzymie i Lizbonie, Pradze i Monachium, a najczęściej w Londynie. Jeździł po świecie przez pewien czas z robiącą wielką karierę skrzypaczką Victorią Mullovą – był w Japonii, na Dalekim Wschodzie oraz w Europie – i z nią nagrał swoją pierwszą płytę, dla firmy Philips, z sonatami Debussy’ego, Janácka i Prokofiewa. Potem była jeszcze druga – też dla Philipsa – również z sonatami, ale tym razem Brahmsa. Wreszcie trafił do Polski: z koncertami i z płytą.
Pierwszą solową płytę Anderszewskiego wydała firma CD Accord, znalazły się na niej utwory Bacha, Beethovena (SONATA AS-DUR OP. 110) i Antona Weberna. WARIACJE NA TEMAT DIABELLEGO czekały… Przed nimi była jeszcze płyta z dziełami Bacha nagranymi dla firmy Harmonia Mundi. Anderszewski mówi, że przez lata poznawał cykl Beethovena coraz lepiej, a kiedy jego rozwijająca się kariera zwróciła uwagę związanej z fonograficznym gigantem EMI firmy Virgin Classics, która zaproponowała mu… studyjne nagranie WARIACJI NA TEMAT DIABELLEGO, już się nie wahał. Nagranie zebrało znakomite recenzje, a firma Virgin zdecydowała się na następną płytę – Piotr Anderszewski nagrał na niej dwa koncerty Mozarta. Teraz chciałby namówić Virgin do zrealizowania płyty z solową muzyką Karola Szymanowskiego, którym od niedawna jest zafascynowany. Polskie Centrum Informacji Muzycznej Związek Kompozytorów Polskich marzec 2002 Oficjalna strona Piotra Anderszewskiego: www.anderszewski.net [/toggle]
[/accordian][/fusion_tab]
[fusion_tab title=”Galeria”]
Parę zdjęć z internetu
[/fusion_tab]
[fusion_tab title=”Film”][title size=”2″]Podróżujący Fortepian[/title][one_half last=”no”][title size=”3″]O Filmie[/title][separator top=”0″ bottom=”10″ style=”shadow”]
Film muzyczny i zarazem film drogi. Wybitny polski pianista Piotr Anderszewski podróżuje przez kilka krajów Europy Zachodniej oraz Węgry, skąd pochodzi jego rodzina, by w końcu, w grudniu 2007 roku, dotrzeć do Warszawy, gdzie czeka go seria koncertów. Dla artysty to podróż we własną przeszłość, do krainy dzieciństwa, dla widzów zaś – przygoda w towarzystwie niezwykłej osobowości – wrażliwego młodego mężczyzny ceniącego, obok muzyki, przygody kulinarne. Podróż Anderszewskiego w głąb muzycznych inspiracji zaczyna się w Bremie w Niemczech, gdzie zarejestrowano kamerą wykonanie utworów z ostatniej jego płyty. Następnie artysta przenosi się do Lizbony, gdzie pracuje nad nowym repertuarem. Tam sfilmowano sceny z życia codziennego bohatera oraz jego próby przed koncertami. Następnie przenosimy się z bohaterem do Europy Środkowej. Podróż ta odbywa się z wykorzystaniem niekonwencjonalnych form transportu: Anderszewski podróżuje prywatnie wynajętym starym wagonem salonką z lat 70. Nie jest to jego pierwsza tego typu podróż: zwykł tak podróżować w czasach dzieciństwa. Niezwykłym elementem tej podróży jest jednak atrybut, bez którego muzyk nie byłby tym, kim jest: fortepian zainstalowany w środku wagonu – salonki, którym przemieszcza się bohater. Pociąg jest dla niego z jednej strony miejscem pracy, gdzie aranżuje utwory fortepianowe, z drugiej – miejscem spotkań z gośćmi. Kluczowym wydarzeniem w tym dokumencie jest recital w Sali Koncertowej Filharmonii Narodowej w Warszawie. Podążamy za artystą również w chwilach prywatnych, podczas wycieczki po Starym Mieście i Traktacie Królewskim. Z kraju swego dzieciństwa Piotr Anderszewski wyjeżdża do Budapesztu, gdzie odwiedza swoją węgierską rodzinę. Repertuar muzyczny przygotowany specjalnie na tę podróż pochodzi zarówno z prób, jak i z koncertów wykonywanych przez Anderszewskiego. Całość przeplatają jego komentarze, w których pianista przedstawia swój indywidualny punkt widzenia na świat muzyki oraz życie. TVP
[/one_half][one_half last=”yes”][youtubegallery cols=1 thumbwidth=250]
Część Pierwsza|http://www.youtube.com/watch?v=wEnbPdJLGdk
Część Druga|http://www.youtube.com/watch?v=nxNSFxBJ5WY
Część Trzecia|http://www.youtube.com/watch?v=Qe6gavF0RgI
Część Czwarta|http://www.youtube.com/watch?v=wnrasxTs4aI
Część Piąta|http://www.youtube.com/watch?v=vcnkG_6VyJQ
Część Szósta|http://www.youtube.com/watch?v=v5qsWVsAlXA
[/youtubegallery][/one_half][/fusion_tab]
[/fusion_tabs]
