Imieniny – zwyczaj świątecznego obchodzenia (czasami hucznego) dnia świętego lub błogosławionego z kalendarza liturgicznego, lub innego dnia, tradycyjnie przypisywanego temu imieniu. Zwyczaj szczególnie popularny w Polsce (z wyjątkiem Górnego Śląska i Kaszub), ale także obecny w regionach katolickich, np. Bawarii. Imieniny obchodzi się również w Bułgarii, w Grecji, w Szwecji, w Czechach, na Węgrzech i Łotwie, a także w Rosji i na Ukrainie. W Szwecji oficjalną listę imienin publikuje Królewska Szwedzka Akademia Nauk. Zwykle wiąże się ze składaniem życzeń i wręczaniem prezentów solenizantowi. Czasem można spotkać się ze zwyczajem, że jeśli jest więcej niż jeden święty lub błogosławiony (patron) imienia (tj. jeśli jest kilka dat imienin w kalendarzu), imieniny obchodzi się w dniu wypadającym jako pierwszy w kolejności po urodzinach.
Gerard, imię pojawiło się w Polsce już w średniowieczu, dzięki wpływom francuskim i niemieckim. Było ono popularne wśród rycerzy i możnowładców. Jednym z najbardziej znanych Geradów w historii Polski był Gerard Denhoff, hetman wielki koronny i marszałek wielki litewski w XVII wieku.
Gabriela to żeńska forma imienia Gabriel, które pochodzi od hebrajskiego słowa „gabri’el”, oznaczającego „Bóg jest moją siłą” lub „Bóg jest moim bohaterem”. Imię to nosili w Biblii aniołowie zwiastujący ważne wydarzenia, takie jak narodziny Jezusa czy zmartwychwstanie. W Polsce imię to pojawiło się w średniowieczu i zyskało popularność w XIX wieku. Obecnie jest to jedno z najczęściej nadawanych imion dla dziewczynek.
Fortunat to imię męskie pochodzenia łacińskiego. Oznacza „szczęśliwy”, „pomyślny” lub „błogosławiony”. Imię to nosili niektórzy święci i biskupi Kościoła katolickiego, na przykład św. Fortunat z Poitiers, który był poetą i teologiem. Imię to było też popularne wśród rycerzy i szlachty w średniowieczu.
Feliks to łacińskie imię męskie, które znaczy „szczęśliwy” lub „pomyślny”. To piękne i pozytywne imię, które pasuje do osób optymistycznych i radosnych.
Egidia – Czy wiesz, co oznacza to imię i skąd się wzięło? Egidia to żeńska forma imienia Egidiusz, które pochodzi od greckiego słowa „aigidion”, oznaczającego „koźlę”. Imię to było popularne w średniowieczu, zwłaszcza wśród mnichów i pustelników. Egidia to imię pełne wdzięku i uroku, a także siły i odwagi. Osoby noszące to imię są zazwyczaj inteligentne, wrażliwe i lojalne. Lubią pomagać innym i dbać o sprawiedliwość. Egidia to także imię patronki zwierząt i rolników. Święta Egidia była córką króla Gotów i żyła w VI wieku. Została zakonnicą i założyła klasztor w Arles we Francji. Tam opiekowała się ubogimi i chorymi, a także zwierzętami. Legenda mówi, że miała przyjacielską sarnę, która codziennie odwiedzała ją w celi. Egidia jest więc imieniem dla kobiet, które kochają przyrodę i zwierzęta, a także mają głęboką wiarę i duchowość. Co myślisz o tym imieniu? Podoba ci się? Napisz mi w komentarzu!
