Moje Quo Vadis

Imieniny

Imieniny – zwyczaj świątecznego obchodzenia (czasami hucznego) dnia świętego lub błogosławionego z kalendarza liturgicznego, lub innego dnia, tradycyjnie przypisywanego temu imieniu. Zwyczaj szczególnie popularny w Polsce (z wyjątkiem Górnego Śląska i Kaszub), ale także obecny w regionach katolickich, np. Bawarii. Imieniny obchodzi się również w Bułgarii, w Grecji, w Szwecji, w Czechach, na Węgrzech i Łotwie, a także w Rosji i na Ukrainie. W Szwecji oficjalną listę imienin publikuje Królewska Szwedzka Akademia Nauk. Zwykle wiąże się ze składaniem życzeń i wręczaniem prezentów solenizantowi. Czasem można spotkać się ze zwyczajem, że jeśli jest więcej niż jeden święty lub błogosławiony (patron) imienia (tj. jeśli jest kilka dat imienin w kalendarzu), imieniny obchodzi się w dniu wypadającym jako pierwszy w kolejności po urodzinach.

Ignacy

Ignacy

Ignacy pochodzi z łaciny i oznacza „ognisty”, „płonący”. Jest to imię bardzo stare, które wywodzi się od imienia rzymskiego boga ognia – Wulkana. Imię to było popularne wśród pierwszych chrześcijan, którzy uważali, że ogniem jest miłość Boga.

Iga

Iga

Iga – to jedno z najpopularniejszych imion w Polsce, które ma starożytny rodowód. Według niektórych źródeł, pochodzi od łacińskiego słowa „ignis”, które oznacza ogień.

Gwalbert

Gwalbert

Gwalbert – pochodzi z języka germańskiego i oznacza „ten, który włada błyskawicą”. Jest to imię bardzo rzadkie w Polsce, według danych z 2019 roku nosiło je tylko 35 mężczyzn. Imieniny Gwalberta obchodzone są 19 kwietnia i 11 maja

Franciszek

Franciszek

Franciszek to imię pochodzenia łacińskiego, które oznacza „Francuz” lub „wolny”. Jest to imię bardzo popularne w Polsce i na świecie, zwłaszcza wśród katolików. Według bazy PESEL, w Polsce żyje ponad 300 tysięcy mężczyzn o tym imieniu.

Filip

Filip

Filip pochodzi z języka greckiego i oznacza „przyjaciela koni” lub „miłośnika koni”. Jest to imię bardzo stare i szlachetne, ponieważ nosili je królowie Macedonii i Egiptu, a także apostołowie Jezusa. W Polsce imię to pojawiło się już w średniowieczu i cieszyło się dużym uznaniem wśród szlachty.