Kantata BWV 182

Kantata BWV 182 – Himmelskönig, sei willkommen (Królu niebios bądź pozdrowion), na alt, tenor i bas, zespół wokalny, flet prosty, smyczki i continuo.
Kantata BWV 83

Kantata BWV 83 – Erfreute Zeit im neuen Bunde (Radosny czas w nowym przymierzu), to kantata kościelna napisana przez Jana Sebastiana Bacha. Bach napisał ją w 1724 r. w Lipsku na święto Mariae Reinigung (Oczyszczenie), a po raz pierwszy wykonał ją 2 lutego 1724 r. Kantata jest kantatą solową napisaną na alt, tenor i bas
O 1 Niedzieli Wielkiego Postu

O I Niedzieli Wielkiego Postu przed Wielkanocą – niedziela Wielkiego Postu jest ważnym dniem w chrześcijańskim kalendarzu liturgicznym, ponieważ rozpoczyna okres Wielkiego Postu, który jest czasem przygotowania na obchody Zmartwychwstania Pańskiego
Kantata BWV 22

Kantata BWV 22 – kantata dwudziesta druga. „Jesus nahm zu sich die Zwölfe” – “A wziąwszy ze sobą dwunastu rzekł do nich”. Na alt, tenor i bas, zespół wokalny, obój, smyczki i continuo skomponowana, na niedzielę pięćdziesiątnicy przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 7 lutego 1723 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy i teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 84

Kantata BWV 84 – kantata osiemdziesiąta czwarta. „Ich bin vergnügt mit meinem Glücke” – Rad jestem wielce z mego szczęścia. na sopran, zespół wokalny, obój, fagot, smyczki i continuo skomponowana, na niedzielę siedemdziesiątnicy przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 9 lutego 1727 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy i teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 14

Kantata BWV 14 – kantata czternasta. „Wär Gott nicht mit uns diese Zeit” – Gdyby nie stał był przy nas Bóg. na sopran, tenor i bas, zespół wokalny, corno, obój I+II, smyczki i basso continuo skomponowana, na czwartą niedzielę po święcie Trzech Króli przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 30 stycznia 1735 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy i teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 72

Kantata BWV 72 – kantata trzecia. „Alles nur nach Gottes Willen” – Wszystko wedle woli Boga. na sopran, alt i bas, zespół wokalny, obój I + II, smyczki i basso continuo skomponowana, na trzecią niedzielę po święcie Trzech Króli przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 27 stycznia 1726 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy i teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 3

Kantata BWV 3 – kantata trzecia. „Ach Gott! wie manches Hertzeleid” – Boże, jak cierpi serce me. Na sopran, alt, tenor i bas, zespół wokalny, puzon, obój miłosny I+II, smyczki i basso continuo skomponowana, na drugą niedzielę po święcie Trzech Króli przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 14 stycznia 1725 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi „ad maiorem dei gloriam” wszędy i teraz podziwiana jest.
Kantata BWV 32

Kantata BWV 32. Johann Sebastian Bach – Kantata trzydziesta druga. “Liebster Jesu, mein Verlangen” – Miły Jezu, ma tęsknoto, na pierwszą niedzielę po święcie Trzech Króli przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Lipsku 13 stycznia 1726 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi “ad maiorem dei gloriam” wszędy teraz podziwiana jest.
Oratorium BWV 248 VI – część szósta

Oratorium BWV 248 VI – część szósta na Święto Trzech Króli przeznaczona a której Premiera wykonana została 6 stycznia roku w Lipsku, z 6 części złożone. Tytuł oryginału Herr, wenn die stolzen Feinde schnauben a tytuł w polskim tłumaczeniu brzmiący – Panie, gdy pyszny wróg się sroży. I teraz w ten świąteczny nam czas Ad Maiorem Dei Gloriam podziwiana jest ❤❤❤
Oratorium BWV 248 IV – część czwarta

Oratorium BWV 248 IV – część czwarta na 1 dzień Nowego roku w Lipsku w 1735 1 stycznia pierwotnie wykonane, z 6 części złożone. Tytuł oryginału Fallt mit Danken, fallt mit Loben a tytuł w polskim tłumaczeniu brzmiący – Dzięki wznosząc, na kolana. A teraz w ten świąteczny nam czas Ad Maiorem Dei Gloriam podziwiana jest ❤❤❤
Oratorium BWV 248 III – część trzecia

Oratorium BWV 248 III – część druga na 3 dzień Świąt Bożego Narodzenia będącym też dniem Św. Jana Ewangelisty w Lipsku w 1734 roku napisane z 6 części złożone. Tytuł oryginału Herrscher des Himmels, erhöre das Lallen a tytuł w polskim tłumaczeniu brzmiący – Bełkot nasz wysłuchaj, o Ty, nieba Panie. A teraz w ten świąteczny nam czas Ad Maiorem Dei Gloriam podziwiana jest ❤❤❤
Kantata BWV 57

Kantata BWV 57. Jan Sebastian Bach – Kantata pięćdziesiąta siódma. Selig ist der Mann, der die Anfechtung erduldet” – Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie, na Drugi Dzień Bożego Narodzenia przeznaczona. Stosownymi perykopami i wskazywanym w tytule chorałem bogobojnie inspirowana i pierwszy raz wykonana w Kościele Św. Tomasza podczas mszy porannej w Lipsku 26 grudnia 1725 roku, aby w zborze ewangelickim wiernych do kazania muzyką nadobną szczyrze rychtować, a która wraz z innymi jej podobnymi “ad maiorem dei gloriam” wszędy teraz podziwiana jest.