12 stycznia – Dzień Całowania Złotowłosych, Melanie C i historia Led Zeppelin 🎸✨

Antoni Słonimski o Trendach w Google 12 stycznia 2025 roku

Przegląd przez szybę cyfrowego kalejdoskopu

– Antoni Słonimski

przygląda się światu, gdzie logika idzie na urlop,
a absurd zostaje… na nadgodzinach.

Oto felieton w stylu Antoniego Słonimskiego, który zjadliwie i z ironicznym polotem komentuje hipotetyczne trendy z 12 stycznia 2025 r., łącząc absurdy przyszłości z gorzką refleksją nad kondycją ludzkości

Oto gorączka klików tego dnia:

1. „Premiery Styczniowe: Kiedy sztuka spotyka algorytm”

– Agencje reklamowe wykupują „pierwsze wyniki” w wyszukiwarce ludzkich sumień. Nowy film reklamowany jest nie tytułem, a „wskaźnikiem przewidywanej tęsknoty”. Gdyby Witkacy żył, zaśmiałby się gorzko: „Już nie mam Bzików, mam tylko Podobne Treści”.

2. „Polityka Noworoczna: Postanowienia, które same się nie zrealizują”

– Rządy obiecują „zeroemisyjność do 2050”, a obywatele – „dietę od jutra”. Wszyscy klikają „akceptuję” w nadziei, że przyszłość załaduje się sama. Tymczasem stary kalendarz na lodówce pyta: „A nie mówiłem?”. Gdyby Leśmian żył, szepnąłby: „Bo to się wie, że się nie wie, co się chciało”.

3. „Sport Zimowy: Kiedy śnieg jest tylko filtrem”

– Narciarze zjeżdżają ze stoków pokrytych sztucznym śniegiem, by zaraz wrzucić zdjęcie z hashtagiem #WinterWonderland. Tymczasem prawdziwe płatki topnieją na dłoniach dzieci, które pytają: „Mamo, a to takie same jak w grze?”. Gdyby Wańkowicz żył, napisałby: „Sztafeta pokoleń? Teraz to sztafeta pikseli”.

4. „Wyprzedaże: Czarna dziura w portfelu i w logice”

– *Ludzie kupują piąty smartwatch, by śledzić kroki do sklepu po szósty. „Promocja -70%” brzmi jak zaklęcie, przed którym nikt nie umie się obronić. Gdyby Tuwim żył, wykrzyknąłby: „A to się nie opłaca, co się opłaca?!”.*

5. „Powroty do Biur: Lęk przed opuszczeniem własnego mieszkania”

– Firmy walczą o „kulturę obecności”, a pracownicy – o prawo do kapci. Wideokonferencja w goglach VR ma zastąpić pogawędkę przy ekspresie. Gdyby Gombrowicz żył, zanotowałby: „Forma zdalna gniecie twarz tak samo jak biurowa. A może bardziej, bo nie widać tego w niskiej rozdzielczości”.

6. „Kulinarne Wyrzuty Sumienia: Sałata po świętach”

– Aplikacje do liczenia kalorii krzyczą na widok wspomnień o serniku babci. Wszyscy szukają „detoksu”, choć nikt nie wie, od czego ma się oczyścić. Gdyby Boy-Żeleński żył, westchnąłby: „Zamiast słów: »nie mogę, jestem na diecie«, wolałbym usłyszeć: »zjem, bo mi smakuje«”.

Podsumowanie (z lekkim mrozem na szybie):

I cóż nam, współczesnym, pozostaje, gdy styczeń 2025 roku rozkłada przed nami taki właśnie jarmark próżności? Czy to nowy rozdział, czy tylko powtórka z lektury, której nikt nie przeczytał? Pamiętajcie, że przyszłość to nie data w kalendarzu, a chwila, w której przestajemy czytać między wierszami, bo algorytm podpowiada nam skrót. Może warto dziś, choć na chwilę, wyłączyć wszystkie ekrany i posłuchać, jak własne serce bije… nierównym rytmem, bez aplikacji, która by to policzyła.

PS od „ducha” Słonimskiego:

„Jeśli to czytasz, mrugając do asystenta głosowego – pomyśl, że kiedyś ludzie zamiast do chmury, zwierzali się chmurom. A te, choć nieme, potrafiły odpowiedzieć deszczem lub słońcem. I nie potrzebowały aktualizacji. Pozdrówcie moje Łazienki – te z kaczkami, nie z routerami.” 🦆