Kompendium informacji o przebiegu kariery Jana Sebastiana od dzieciństwa aż po śmierć.
Szczegółowe informacje o utworach skomponowanych przez Bacha.
Zbiór informacji o pracach kompozytora, szczegółowe odniesienia do zapisanych publikacji o komponowanych dziełach .
Odkrycie albumu – Dave Brubeck Meets Bach zespołu The Dave Brubeck Quartet, który interpretuje prace Johann Sebastian Bacha, to doświadczenie zarówno fascynujące, jak i głęboko wzruszające. Album ten, składający się z dwóch płyt, ustawia Brubecka w zupełnie nowym świetle, łącząc genialność klasycznej muzyki z nieskrępowaną ekspresją jazzu.
Jeśli chcesz posłuchać przykładów muzyki poważnej, polecam zapoznać się z dziełami takich kompozytorów jak Mozart, Beethoven, Bach czy Chopin. Ich kompozycje są nie tylko piękne, ale także pełne emocji i głębokiej ekspresji . Możesz również poszukać na platformie YouTube, gdzie znajdziesz wiele nagrań wykonanych przez wybitnych muzyków.
Muzyka poważna jest niezwykle różnorodna i stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego. Jej wpływ na rozwój muzyki jest nieoceniony, a jej piękno przetrwało wieki.
Epoka romantyczna, znana również jako wiek romantyzmu, to okres, który obfitował w wybitnych kompozytorów i ich niezapomniane dzieła. Był to czas, gdy muzyka stała się środkiem wyrazu najgłębszych emocji, a kompozytorzy tacy jak Fryderyk Chopin czy Franz Schubert osiągnęli mistrzostwo w przekazywaniu uczuć przez dźwięki. Ich twórczość, pełna pasji i dramatyzmu, do dziś inspiruje i porusza serca słuchaczy na całym świecie. Romantyzm w muzyce to nie tylko epoka w historii, ale przede wszystkim nieustające źródło emocjonalnego bogactwa i artystycznej ekspresji.
– Był to czas przepychu i kontrastu
– W sztuce dominowały kręte linie i bogate zdobienia
– W literaturze kwitły metafory i paradoksy
– W muzyce rozwijała się opera i koncert
– W filozofii panował racjonalizm i empiryzm
– W polityce toczyły się wojny i spory religijne
Klasycyzm w muzyce, to jak elegancki bal kostiumowy, gdzie każda nuta ma swoje miejsce i tańczy w rytmie doskonałej harmonii. Wyobraź sobie Mozarta, który komponuje symfonię, a Beethoven grający na fortepianie z peruką, która nie chce współpracować i ciągle spada mu z głowy. To był czas, gdy kompozytorzy byli jak gwiazdy rockowe, a ich koncerty przyciągały tłumy fanów w perukach i pończochach, a każdy nowy utwór był jak najnowszy hit, który wszyscy musieli znać. Klasycyzm to nie tylko muzyka, to cała epoka pełna dramatu, pasji i peruk, które czasami miały więcej osobowości niż ich właściciele!
31,01 zł
Album “Time Out” Dave’a Brubecka to prawdziwa perła w historii jazzu. Wydany w 1959 roku przez kwartet Dave’a Brubecka, przyniósł ze sobą rewolucję w użyciu nietypowych metrów muzycznych, takich jak 9/8, 6/4 i 5/4, które były rzadkością w jazzie tamtych czasów. To właśnie “Time Out” przyniósł nam “Take Five”
| Liczba krążków | 1 |
|---|
Dołącz do społeczności fanów muzyki poważnej i odkryj świat fascynujących treści. Zarejestruj się teraz i bądź na bieżąco z najnowszymi wpisami!
Fantastyczna płyta z kultowym “Take five”. Koniecznie !
Dave BrubeckWhat a beautiful deep blue vinyl. Let’s hear what Dave Brubeck got to say in this Sunday evening. 😃👍🏼📀what a relaxing album to listen too.
Bon achat, Merci beaucoupBon achat, Merci beaucoup
Millionseller des JazzIN dem Fall muss man sagen: zu Recht! Eine sehr gute Platte, sehr gut aufgenommen, sehr gut gespielt, alles ungerade Takte. Brubeck war ein Großer, zu Unrecht wird er oft ins Easy Listening Eck gestellt.
Excelente discoSin duda el mejor inicio para quien quiere entrar al mundo del jazz
Five StarsNice jazz just the way it used to be.
Bad copySome tracks have pops and ticks.
Superbe vinyl !Je ne vais pas m’étendre sur les qualités artistiques de ce classique incontournable du Jazz, mais sur la qualité du support : cette édition vinyle est en tout point remarquable : protection de la pochette, du disque lui même (180gr), centrage parfait, qualité audio : on est ici au top de ce que peut produire un vinyle et que l’on trouve bien trop rarement…
Tutti quanti voglion fare jazz….L’altra sera ho assistito al concerto di Bruce Springsteen a Ferrara. A questo giro Springsteen è accompagnato da una E Street Band davvero numerosa e notevole rispetto all’ultima volta che l’ho vista in azione. Sono tanti, e c’è una sezione di fiati da far paura, alcuni componenti sono storici, altri sono “appena arrivati”. Questa sezione di trombe e tromboni e sax (ovvio) rende molto Jazzy la performance della band intera. A un certo punto Bruce se li è portati dietro a Jazzare su e giù il palco. Mi sono tornate alla memoria le immagini de “Gli Aristogatti”, quando il gatto Romeo (er mejo der Colosseo) incontra Scat Cat e la sua band e insieme si lanciano in quel meraviglioso “Tutti quanti, tutti quanti, tutti quanti voglion fare jaaazzz” con i gattini Minou, Matisse e Bizet che muovono i loro simpaticissimi corpicini al ritmo sfrenato del jazz. Dunque, il minimo comun denominatore cui mi riferisco è il jazz, ovvio. Ed è arrivato il momento di raccontare di quest’album che mi ha attratto in prima battuta per la cover che trovo assolutamente espressiva, addirittura pensavo fosse di qualche artista surrealista (ma non è così). Posso azzardare che sia tra i miei 3 album jazz preferiti (non ne ho molti, e ovviamente devo pescare soltanto tra una ventina di titoli), soprattutto per la presenza di “Take Five”, che credo sia un gran bel brano di jazz, molto conosciuto, e che quando ho ascoltato per la prima volta in vinile sul mio piccolo impianto, mi ha subito fatto respirare l’ambientazione di Manhattan e dei suoi locali di Jazz nel Village, mi sono sentito “intrappolato” nei film di Woody Allen e ho iniziato a “muovere il corpicino” come i gattini de “Gli Aristogatti”, perché in fondo: . Album bellissimo (non credo di averlo detto per molti album qui recensiti), ma questo è davvero sopra la media, ampiamente sopra. Buoni(ssimi) Ascolti.
良いね言わずと知れたテイクファイブ聞きなれた曲DYIしながら聞くのにピッタリな曲ですね良かった良かった万歳エディションですね