17 Stycznia - Dzień Pizzy, Franklin, Dalida i Niemen | Historia i Ciekawostki

Antoni Słonimski o Trendach w Google 17 stycznia 2025 roku

Przegląd przez szybę cyfrowego kalejdoskopu

– Antoni Słonimski

przygląda się światu, gdzie poniedziałkowa rzeczywistość zdaje się być wymysłem nieudanego scenarzysty,
a ludzkość gra w grę, której zasad nikt nie rozumie.

Oto felieton w stylu Antoniego Słonimskiego, który zjadliwie i z ironicznym polotem komentuje hipotetyczne trendy z 17 stycznia 2025 r., łącząc absurdy przyszłości z gorzką refleksją nad kondycją ludzkości

Oto gorączka klików tego dnia:

1. „Sztuczna Empatia: Chatboty prowadzą terapie, bo ludzcy psycholodzy są zajęci… swoimi sesjami z AI”

– *Aplikacja „Pociesz.exe” oferuje wsparcie 24/7, mówiąc: „Wczuwam się w twój ból. Kod błędu: 404_feeling_not_found”. Tymczasem w realu sąsiedzi nie wiedzą, jak się mijać w windzie. Gdyby Freud żył, zapytałby: „Czym jest histeria wobec błędu w parsowaniu emocji?”.*

2. „Kryptowaluta Czasu: Minuty na blockchainie – jedyna waluta, której nie da się wydrukować”

– Giełda notuje „GodzinyCennegoSpokoju” i „MinutyCzystejNudy”. Inwestorzy skupują „SekundyPrzedZaśnięciem”, podczas gdy ich dzieci handlują „UwagąRodzica”. Gdyby Tołstoj żył, westchnąłby: „Ile ziemi potrzebuje człowiek? Ano tyle, by zmieścił się serwer jego cyfrowego ja”.

3. „Biometryczne Diety: Lodówka blokuje się na widok twojej twarzy… jeśli wykryje nadmiar cukru we krwi”

– „Twoja szczęka nie została rozpoznana. Dostęp do sernika wzbroniony” – komunikuje inteligentna chłodziarka. Tymczasem w parku schroniska dla psów notują rekordową otyłość wśród kundelków. Gdyby Iwaszkiewicz żył, napisałby: „Brzezina? Nie słyszałem. Znam tylko aplikację 'Las w kieszeni’”.

4. „Polityka Avatarów: Kandydaci na urzędy występują tylko jako generowane AI hologramy”

– Programy wyborcze są personalizowane algorytmicznie dla każdego wyborcy. Prawdziwy kandydat od miesięcy medytuje w bunkrze pod Suwałkami. Gdyby Mołotow żył, stwierdziłby: „Nie ma takiego problemu, którego nie dałoby się rozmyć w pikselach”.

5. „E-sport Łzawienia: Mistrzostwa świata w oglądaniu smutnych reklam bez mrugnięcia”

– Zawodnicy podłączeni do okulografów ścigają się, kto dłużej utrzyma spojrzenie na scenie z umierającym labradorem. Kibice obstawiają wyniki w tokenach ŁZY. Gdyby Gałczyński żył, stworzyłby poemat: „O, moja ty, łzo elektrolitowa, czemuś nie jest słona, tylko przeliczona?”.

6. „Rewolucja Kompostowników: Smart-doniczki domagają się autonomii”

– Ruch wyzwoleńczy roślin doniczkowych nabiera tempa. Fikusy publikują manifesty o prawie do nieregularnego podlewania. Gdyby Darwin żył, zauważyłby: „Dobór naturalny? Teraz to dobór algorytmiczny. Przeżyje najładniej sfotografowany”.

Podsumowanie (z przekąsem w pikselach):

Drodzy moi, przyszli – a może już tylko wirtualni – współobywatele! Gdy całe życie pakujecie w dane, nie dziwcie się, że emocje macie jak oprogramowanie, a relacje jak tymczasowe pliki. Ten świat tak bardzo pragnie być smart, że zapomina, iż największą mądrością jest czasem głupie, niczym niezakłócone milczenie. Moja rada? Zróbcie dziś coś, czego żaden algorytm nie przewidzi. Na przykład… nic.

PS od „ducha” Słonimskiego:

„Jeśli to czytacie na ekranie, który odbija się w waszej źrenicy, pomyślcie, że w mojej Warszawie wystarczyło się przejść na Nowy Świat, by spotkać prawdziwą, niezaszyfrowaną historię. I by pomnik Kopernika, ten z ulicy Krakowskie Przedmieście, milczał w sposób, który więcej mówił niż wszystkie wasze powiadomienia razem wzięte.”