16 stycznia – Traugutt, Sade, Aaliyah i Dzień Pikantnych Potraw 🌶️🎵

Antoni Słonimski o Trendach w Google 16 stycznia 2025 roku

Przegląd przez szybę cyfrowego kalejdoskopu

– Antoni Słonimski

przygląda się noworocznemu szaleństwu, gdzie postanowienia toną w morzu danych,
a jedyną stałą jest zmiana pogody… w aplikacji.

Oto felieton w stylu Antoniego Słonimskiego, który zjadliwie i z ironicznym polotem komentuje hipotetyczne trendy z 16 stycznia 2025 r., łącząc absurdy przyszłości z gorzką refleksją nad kondycją ludzkości

Oto gorączka klików tego dnia:

1. „Polaryzacja Pogodowa: Jedni marzną, drudzy się smażą, a wszyscy naraz”

– Kraj dzieli się na frakcje: „Zimna Zośka” i „Ciepły Czesiek”, tocząc wojnę na wykresy w mediach społecznościowych. Prognoza na luty? Sto procent emocji przy zerowej wilgotności. Gdyby Tuwim żył, napisałby: „A w krzesełku, przy kominku, siedzi meteorolog i śledzi, jak się klimat zmienia w poklatkowy blog”.

2. „Powrót Do Biur: Pracownicy szukają w Internecie… jak udawać, że są zajęci”

– Tysiące zapytań o „mimikrę korporacyjną” i „sztukę produktywnego wyglądania”. Prawdziwą wydajność mierzy się liczbą nieprzeczytanych e-maili. Gdyby Dygat żył, westchnąłby: „Jeszcze się taki nie urzędował, co by wszystkim dogodził… algorytmowi obecności”.

3. „Detoks Cyfrowy (po świętach): Jak odstawić smartfona, nie tracąc followersów”

– Rekordowe wyszukiwania porad „jak żyć offline” tuż obok rekordowego spożycia treści w sieci. Gdyby Leśmian żył, mruknąłby: „Dusiołek cię dopadł, lecz tym Dusiołkiem jest twój własny avatar, co w kieszeni wciąż brzęczy”.

4. „Inauguracje i Protesty: Świat szuka nowych słów na stare konflikty”

– Gdzieś zaprzysięgają prezydenta, gdzie indziej palą kukły systemu. Wszystko to jednak wygląda jak powtórka z dramatu, tylko na nowym ekranie. Gdyby Przybyszewski żył, zawyrokowałby: „Confiteor! Grzech pierworodny to nuda, a zbawieniem jest kliknięcie, które nic nie zmienia”.

5. „Wyprzedaże i Kredyty: Noworoczna matematyka nadziei”

– Naród liczy, ile zostało z trzynastej emerytury, by spłacić pierwsze raty po świętach. Radość z promocji gasną w świetle przyszłych odsetek. Gdyby Gomulicki żył, napisałby: „Warszawskie gołębie, choć nie znają procentu składanego, więcej mają z wolności niż my z tych wszystkich bonifikat”.

6. „Wizje Przyszłości: Co przyniesie rok 2025?”

– Wszyscy chcą wiedzieć, co będzie, nie pytając, co jest. Przyszłość stała się towarem, który się wykupuje w preorderze, zanim zdąży nadejść. Gdyby Staff żył, przypomniałby: „Szukasz ciągle jutra, a ono w ciebie uderza dziś, ciche, nieprzeczytane jak poranna gazeta”.

Podsumowanie (z lekkim mrozem w głosie):

O, współcześni! W tym nowym roku, podzielonym na strefy klimatyczne i polityczne, wciąż szukacie jednej, prostej odpowiedzi. A świat nie jest ani ciepły, ani zimny – jest absurdalnie ludzki. Może zamiast odłączać się od sieci, spróbujcie się odłączyć od wiecznego oczekiwania na „coś”. Prawdziwe życie nie ma paska ładowania i nie potrzebuje aktualizacji. Czasem wystarczy wyjrzeć przez okno. Nawet jeśli za tym oknem pada śnieg, który za chwilę stopnieje od gorących komentarzy.

PS od „ducha” Słonimskiego:

„Jeśli to czytacie, czekając na autobus, który spóźnia się przez 'nieprzewidziane okoliczności’, pomyślcie, że w moich czasach też się spieszyliśmy. Tylko nasz pęd miał smak kawy i dymu z papierosa, a nie migający ekran. Pozdrówcie moje miasto. Niech ten śnieg, który pada, choć przez chwilę będzie tylko śniegiem, a nie tematem trendu.” ❄️