Poznaj… Wesele Figara – Akt II

Scena II

Recytatyw

Hrabina

Wejdź, droga Zuzanno i skończ swoją opowieść!

Zuzanna

Już prawie skończona.

Hrabina

Więc próbował cię uwieść?

Zuzanna

Och, pan Hrabia nie marnuje komplementów na dziewczęta mojego stanu. Dla niego to była jedynie kwestia ceny.

Hrabina

Ach, ten okrutnik już mnie nie kocha!

Zuzanna

Więc dlaczego jest taki zazdrosny o panią?

Hrabina

Jest podobny do wszystkich dzisiejszych mężów! Z zasady niewierny, z natury zmienny, a tylko przez dumę zazdrosny. Ale jeśli Figaro cię kocha, z pewnością może…

Figaro

(wchodzi śpiewając)

La, la la la, la la la, la la la.

La, la la la, la la la, la.

Zuzanna

Oto on. Wejdź, mój drogi, pani się niecierpliwi…

Figaro

(z radosną obojętnością)

Nie powinnyście tak się tym przejmować. Bo do czego to wszystko się sprowadza? Panu Hrabiemu spodobała się moja narzeczona, więc chce potajemnie skorzystać ze swojego prawa feudała. To nie tylko możliwe, ale wręcz naturalne.

Hrabina

Możliwe?

Zuzanna

Naturalne?

Figaro

Jak najbardziej naturalne, a jeśli Zuzanna zechce, jak najbardziej możliwe.

Zuzanna

Skończ wreszcie.

Figaro

Już skończyłem. Teraz on postanowił mianować mnie kurierem, a Zuzannę tajnym radcą ambasady. A ponieważ ona uparcie odrzuca ten oferowany jej tytuł honorowy, on grozi, że weźmie stronę Marceliny. Teraz wiecie już wszystko.

Zuzanna

I ty masz odwagę żartować z takich poważnych rzeczy?

Figaro

Nie jesteś zadowolona, że traktuję to tak lekko? Teraz posłuchajcie mojego planu: przez Basilia prześlę mu liścik ostrzegający o schadzce, na którą pani umówiła się z kochankiem podczas balu…

Hrabina

Wielkie nieba! Co słyszę? Przecież on jest taki zazdrosny!

Figaro

Tym lepiej, łatwiej go zmylimy, oszukamy, zaplączemy i pomieszamy mu szyki, napełnimy podejrzeniami, żeby zrozumiał, że te nowomodne sztuczki, których próbuje na mnie mogą zostać zastosowane także wobec niego. Straci czas na pogoń za cieniem i nagle, nim zdoła nam przeszkodzić, nadejdzie godzina naszego ślubu (do Zuzanny, wskazując na Hrabinę) i w jej obecności on nie ośmieli się zapobiec złożeniu przez nas przysięgi.

Zuzanna

To prawda, ale zamiast niego przeszkodzi nam Marcelina.

Figaro

(do Zuzanny)

Czekaj! Przekażesz Hrabiemu, żeby pod wieczór czekał na ciebie w ogrodzie. Małego Cherubina, któremu poradziłem jeszcze nie wyjeżdżać, przebierzemy za kobietę i wyślemy zamiast ciebie. Jaśnie Pana, złapanego na gorącym uczynku przez panią da się skłonić do zrobienia co zechcemy.

Hrabina

(do Zuzanny)

Co o tym myślisz?

Zuzanna

Niezły pomysł.

Hrabina

W naszej sytuacji…

Zuzanna

Jeśli uda się go przekonać… Starczy nam czasu?

Figaro

Hrabia jest na łowach i nie wróci przez jakąś godzinę. (wychodząc) Pójdę i przyślę zaraz Cherubina. Wam pozostawię przebranie go.

Hrabina

I co wtedy?

Figaro

A wtedy?

Jeśli chcesz zatańczyć,

Mój panie Hrabio,

Na mojej gitarze

Zagram melodię.

(wychodzi)

Scena III