Lena Mary Calhoun Horne (ur. 30 czerwca 1917 w Bedford-Stuyvesant, Brooklyn, Nowy Jork) amerykańska śpiewaczka, aktorka filmowa.s leo.

Kariera estradowa

Lena Horne – występowała głównie z muzykami jazzowymi (m.in. Duke’iem Ellingtonem), jednak mimo poruszania się w repertuarze jazzowym nie improwizowała. Jest pierwszą osobą murzyńskiego pochodzenia, która podpisała w Hollywood długoletni kontrakt filmowy (debiutowała w 1943 rolą w Stormy Weather).

Często pomijana ze względu na dość zachowawczy charakter kariery. Zaczynała jako tancerka w legendarnycm Cotton Clubie w 1934 roku. Koncertowała i nagrywała ( a także zyskała ogromną popularność), występując z orkiestrą Noblea Sisslea (1935-36) oraz w rewiach produkowanych przez Sisslea i Eubiego Blakea.

Sukcesy Leny Horne

Sukces dancingowych i broadwayowskich prezentacji ugruntowala, występując (1940-41) z najpopularniejszą w Nowym Jorku lat 40 orkiestrą Charliego Barneta. To wtedy była pierwsża damą swingowego przeboju i atracją nowojorskiej Cafe Society. Postrzegana była wtedy nie jako wokalistka jazzowa, lecz piosenkarka i aktorka: wystąpiła w kilku filmach (np.  “Cabin in the Sky”, “Stormy Weather”).

Chociaż przz wielu uważana po prostu za popularną pisenkarkę, była blisko zwiżana z wieloma artystami jazzowymi, a jej sztuka wokalna miała oczystwisty zwizk z jazzem. Jej pianistami i kierownimi muzycznymi byli m. in. Horace Henderson, Phil Moore, Lennie Hayton ( którego poślubiła w Paryżu w 1947). Na estradę powróciła w końcul lat 50., w broadwayowskim musicalu Jamaica, choć większym uznaniem (na początku lat 0.) cieszył się jej monodram “The Lady and Her Music”.

Nieoczekiwanie publiczności przypomniała się w 1998 roku albumem Being Myself, nagranym z plejadą jazzownych gwiazd lat 90. (Akira Tana, Benjamin Brown, Rodney Jones, Houston Person, Donald Harrison).

Polecam w szczególności film Stormy Weather, archiwalne wykonanie utworu przez młodziutką jeszcze artystkę.