...

Moje Quo Vadis

Kategorie: Muzyka
paragraphicon Czas czytania artykułu
Ten post ma 352 słów. Wpis ten liczy 2295 znaków. Do przeczytania tego artykułu potrzeba 1 minut.

Michele Di Toro 

fortepian

Michele Di Toro ukończył z wyróżnieniem konserwatorium „L. D’Annunzio”w Pescarze i otrzymał Dyplom Koncertowy paryskiej szkoły „Alfred Cortot L’Ecole Normale de Musique”. Edukację kontynuował na ścieżce wymaganej od pianistów klasycznych, jednak szybko zainteresował się muzyką afro-amerykańską i zdecydował się ukończyć kurs jazzu w Mediolanie.
Przygoda z jazzem poprowadziła go przez takie formy muzyczne, jak ragtime czy stride. Inspirowała go, między innymi, wrażliwość muzyczna i improwizacja Jaretta.
Umiejętności oraz wiedza zdobyte podczas studiów z muzyki klasycznej, jak również wrodzona zdolność do improwizacji umożliwiły mu interpretowanie klasycznych utwórców w bardziej współczesnym języku – głównie języku jazzu.
Di Toro ma na swoim koncie zwycięstwa w wielu krajowych i międzynarodowych konkursach. Otrzymał, między innymi, nagrodę F. Guldy dla pianistów jazzowych oraz uzyskał wyróżnienie podczas międzynarodowego konkursu „Martial Solal” w Paryżu.
Występował i nagrywał zarówno solo, jak i w duetach, tercetach, kwartetach, a także z orkiestrą, zdobywając międzynarodową popularność tak wśród krytyków, jak i słuchaczy. W 2005 roku stworzył trio wraz z Yuri Goloubevem na kontrabasie (www.yurigoloubev.com) i Marco Zanolim na perkusji www.marcozanoli.it), proponując oryginalne kompozycje i odświeżone standardy jazzowe.
Di Toro występował z różnymi artystami, między innymi Fabrizio Bosso, Paolo Fresu, Franco Cerri, Irio De Paula, Alain Caronem, Barbarą Casini, Tizianą Ghiglioni, Roberto Prosseda oraz z sekcją smyczkową i dętą orkiestry Filharmoników Berlińskich. Brał również gościnny udział w wielu koncertach i festiwalach, takich jak Festiwal Jazzowy w Umbrii, Tydzień Mozartowski w Chieti, Festiwal Jazzowy w Iseo oraz Festiwal Jazzowy w Santiago (Chile). Występował w teatrach, audytoriach i klubach jazzowych w największych włoskich miastach i za granicą, między innymi we Francji, Niemczech, Szwajcarii, Turcji, Chile, Finlandii, Wielkiej Brytanii i Kanadzie.
Można go było również zobaczyć w znanych programach telewizyjnych oraz usłyszeć na antenach stacji radiowych. Od 2012 roku jest przedstawicielem UNICEF.
paragraphicon Czas czytania artykułu
Ten post ma 352 słów. Wpis ten liczy 2295 znaków. Do przeczytania tego artykułu potrzeba 1 minut.

Czy artykuł się podobał?

Dziękuję za opinię!
Ten wpis został opublikowany w Bez kategorii. Dodaj do zakładek bezpośredni link.