Debut Inessa Galante
arie: Belliniego, Verdiego, Mozarta, Leoncavalla, Gounoda, Bizeta, Boito, Pucciniego, Francka, etc.
Inessa Galante, sopran • Latvian National Symphony Orchestra • Alexander Vilumanis, dyrygent • Campion RRCD 1335 • w. 2005, n. 2005 • DDD, 71’58”

Znakomita płyta! Ci, którzy nie przepadają za „składankami” arii operowych tym razem powinni się przemóc i posłuchać Inessy Galante. Praktycznie wszystko co zaśpiewała na potrzeby tej płyty jest na wspaniałym poziomie wokalistyki.
Casta diva śpiewa bardzo wolno, z wielką kulturą wokalną, wyrównanym, płynnym głosem o ładnej barwie; w Je veux vivre trochę podrabia tryle i momentami trochę podbiera dźwięk od dołu, ale w tzw. „granicach przyzwoitości”; w arii z La Rondine zachwyciła mnie lekkość prowadzenia głosu bez forsowania góry i pewność intonacyjna; popisowa aria Micaeli Je dis que rein ne m’epopuvante zabrzmiała jak balsam na moje uszy z piękną, ciemniejszą barwą w modulacji głosu; aria Neddy z Pajaców to z kolei piękna paleta odcieni – od aksamitno-mrocznych, niemal mezzo – do jasno-czystej błyskotliwej góry. Galante jest doskonała wręcz w Si mi chiamano Mimi, która jest dopracowana interpretacyjnie i chyba jedną z najlepiej wokalnie wykonanych współcześnie jakie słyszałam. (…)
Basia Jakubowska

Inessa Galante, soprano
Latvian National Symphony Orchestra
Alexander Vilumanis, conductor

Czas całkowity: 71.54

O Inessie z Wikipedii

Inessa Galante urodziła się w Rydze w muzycznej rodzinie. W 1977 roku wstąpiła do Łotewskiej Akademii Muzycznej w Rydze. Jeszcze jako studentka Akademii została solistką Łotewskiej Opery Narodowej. Równolegle z pracą w Rydze zajmowała się produkcjami operowymi w innych teatrach, zwłaszcza w Operze Kirowa (teatr Maryjski) w Sankt Petersburgu w Rosji, gdzie owocnie współpracowała z dyrygentem Walerijem Giergijewem.

W latach 1991-1999 Galante był solistą Teatru Narodowego w Mannheim i Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie. Od tego czasu koncertuje i występuje na całym świecie. Głos Galante można było usłyszeć w Théâtre des Champs-Élysées i Festival de Radio France et Montpellier (Francja), na St Denis Festival, Newport Music Festival i Gibson Hall (USA), w Barbican Centre, Royal Albert Hall, Wigmore Hall i Kensington Palace (Londyn), w Królewskiej Operze Szwedzkiej oraz na Kremlu i Teatrze Bolszoj (Moskwa), gdzie zadebiutowała jako Adriana w operze Cilei Adriana Lecouvreur w produkcji La Scali.

W 2001 roku Inessa Galante wystąpiła na koncercie w Rotterdamie razem z José Carrerasem. Inessa współpracowała z takimi dyrygentami jak Yehudi Menuhin, Valery Gergiev, Zubin Mehta, Evelino Pidò, Myung-whun Chung, Miguel Ángel Gómez Martínez, Neeme Järvi, Carl Davis, John Mauceri, Stefan Soltesz, Eric Klaas, Antonio Pappano, Steven Mercurio, Alexander Vedernikov, Dmitri Kitayenko, Vassily Sinaisky, Alexander Rahbari, Lawrence Renes i Vladimir Fedoseyev.