Kontakt dla chętnych podziałać
Kategorie: Muzyka
Falsche Welt, dir trau ich nicht!
Nie ufam Tobie, fałszywy świecie!
BWV 52 – kantata na XXIII niedzielę po Trójcy Świętej opracowana na sopran, zespół wokalny, corno I+II, obój I-III, fagot, smyczki i basso continuo
Prapremiera: 24 Listopada 1726
W opracowaniach posługuję się materiałami pochodzącymi z serwisu Kantaty Jana Sebastiana Bacha Po Polsku. Zapraszam do kategorii, którą obecnie będę rozwijał do wypełnienia kompletnej listy 200 opracowań Kantat kościelnych Jana Sebastiana Bacha wykorzystując audycje nagrane w II programie Polskiego Radia prof. Mirosława Perza.
Materiały źródłowe użyte w tym opracowaniu pochodzą z Bachipedia.org oraz książki Tłumaczenia Kantat Jana Sebastiana Bacha Armina i Andrzeja Teske.
BWV 52 - Nie ufam Tobie, fałszywy świecie!
BWV 52 – pod tym oznaczeniem kryje się kantata Jana Sebastiana Bacha – Nie ufam Tobie, fałszywy świecie! – w której Nieznany autor tekstu nawiązuje do myśli z niedzielnej Ewangelii, kiedy faryzeusze pytają Jezusa, czy wolno płacić podatki Cezarowi (Mt 22,15-22).
Nie bierze jednak pod uwagę odpowiedzi Jezusa (“Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga!”), lecz wychodzi z przebiegłości faryzeuszy, których rozpoznaje w ich zdradzieckim, podstępnym pytaniu. Zaczyna się od oskarżycielskiej mowy przeciwko kłamstwu świata, od którego chrześcijanin ma się odwrócić. Druga część mówi o wierności Boga, na której człowiek może polegać.
Włączenie rozbudowanej i wielkoformatowej sinfonii nadaje kantacie sopranowej, która jest bardziej kameralną, znaczne ozdobniki brzmieniowe, co być może ma na celu podkreślenie kontrastu między błyskotliwym, ale fałszywym “światem”, a partią solową, która mówi o autorefleksji i sile duszy.
Kantata BWV 52 Jana Sebastiana Bacha, zatytułowana “Falsche Welt, dir trau ich nicht”, jest głębokim muzycznym rozważaniem na temat fałszywości świata i wierności Boga. Tekst, którego autorem pozostaje anonimowy, wykorzystuje biblijną historię o faryzeuszach i podatkach jako metaforę dla zdrady i podstępu, które mogą charakteryzować ludzkie interakcje.
Bach, mistrzowsko łącząc słowa z muzyką, tworzy dzieło pełne emocjonalnego napięcia i duchowej głębi. Sinfonia otwierająca kantatę, wykorzystująca bogate instrumentarium, wprowadza słuchacza w stan zadumy, przygotowując na przyjęcie przesłania zawartego w kolejnych częściach. Recytatywy i arie, przeplatające się z chóralnym finałem, są nie tylko wyrazem artystycznej wizji Bacha, ale również odzwierciedleniem teologicznych przemyśleń epoki.
Kantata ta, choć zakorzeniona w kontekście liturgicznym, przekracza granice czasu i przestrzeni, oferując uniwersalne przesłanie o poszukiwaniu prawdy i duchowej sile. Interpretacje tego dzieła, zarówno historyczne, jak i współczesne, pozwalają na nowe odczytanie i doświadczenie bogactwa tej muzyki, która nadal inspiruje i porusza serca słuchaczy na całym świecie.
Jestem PpiotrR serdecznie dziękuję, ze doczytałaś, doczytałeś ten wpis aż do tego miejsca ❤️
i chciałbym zaprosić cię
do lektury Pozostałych miejsc
Na tej stronie
o mnie
Być jak Zawisza, Zadania wykonywać bez zbędnej zwłoki, Szanować czas, używać głowy i serca…
Przez ostatnie 8 lat (prawie 8 lat), byłem razem z demokratami by przyczyniać się do normalności w naszym kraju). Dziś kiedy Polska staje się znów częścią europejskiej rodziny państw demokratycznych, mogę powrócić do tego co kocham najbardziej czyli swoich muzycznych Pasji. By wreszcie móc pogłębiać swoją wiedzę o muzyce i dzielić się nią…
>> INNE STRONY <<
Polecam wpisy w kategorii Muzyka poważna
Akt III
Zuzanna powiadamia hrabiego, iż może nocą spotkać...
BWV 565 - Toccata i fuga d-moll Bacha to jeden z najbardziej...
Stary Kapulet z dumą prezentuje swą córkę gościom,...
Air BWV 1068 zagrane na instrumentach epoki - posłuchaj...
IX Symfonia Beethovena, znana również jako "Symfonia...