Przejdź do treści 
Emanuel Conegliano czyli ksiądz Lorenzo Da Ponte, propagator groźnych haseł rewolucyjnych, już w grudniu 1776 roku otrzymał zakaz nauczania. Głosił, że należy zniszczyć Kościół i społeczeństwo, utrzymywał również, że instytucje społeczne tak bardzo ograniczają swobodę człowieka, że będzie mu się żyło szczęśliwiej bez nich.
Wszystkie elementy mam pod kontrolą, natomiast wkradła się pewna niepoprawność polegająca na wyświetlaniu krzaczków w tekście głównym artykułów, w części wprowadzającej i na stronie wejściowej wpisana treść wyświetla się prawidłowo, natomiast te w miejscach opisanych wyżej NIE. Nie wiem co się stało i to mnie drażni. Pewnie będę musiał przy tym pogrzebać poczytać i pewnie
Akt IV Scena I Cienisty ogród z dwoma altanami po lewej i prawej. Noc. Basia sama Nr 24 – Cavatina – L’ho perduta… Basia (niosąc papierowy lampion i szukając czegoś na ziemi) Zgubiłam ją… gapa ze mnie! Ach, gdzie ona może być? Nie mogę jej znaleźć… A moja kuzynka… I pan, co oni powiedzą?
Akt III Zuzanna powiadamia hrabiego, iż może nocą spotkać się z nim w ogrodzie. Almaviva jest uszczęśliwiony, jednak podsłuchane przypadkiem jakieś nieostrożne słówko Figara budzi w nim podejrzenie, że Zuzanna w gruncie rzeczy zamierza tylko zadrwić z niego. Dręczy hrabiego zarówno zazdrość o szczęśliwego Figara, jak głęboko zraniona miłość własna. Spodziewa się wziąć odwet na
Le Nozze di Figaro – opera Wolfganga Amadeusza Mozarta a w niej znajduje się przecudna Sull`aria i to właśnie ta jest clue tego wpisu. Zobaczcie ją i podziwiajcie
Akt II Hrabina prosi bożka miłości Amora, by powrócił jej serce zaniedbującego ją coraz bardziej, a zarazem dręczącego ją wciąż bezpodstawną zazdrością małżonka (aria Porgi Amor). Przybywa Zuzanna i Figaro, który odkrył już całą sprytną intrygę hrabiego i teraz wspólnie z Hrabiną planują podstęp: Zuzanna naznaczy hrabiemu schadzkę w parku wieczorem, a zamiast niej zjawi
