Wiolonczela

Wiolonczela

Wiolonczela to piękny i wyrazisty instrument smyczkowy, który ma bogatą historię i literaturę. W tym wpisie chciałbym przedstawić Wam podstawowe informacje o budowie, strojeniu i grze na wiolonczeli.

Wiolonczela składa się z dużego pudła rezonansowego z dwoma otworami w kształcie stylizowanej litery f oraz gryfu z bezprogową podstrunnicą, zakończonego główką w charakterystycznym kształcie ślimaka. Struny, podparte na mostku, napinane są za pomocą klinowych naciągów. Struny wiolonczeli były niegdyś wykonywane z preparowanych jelit zwierzęcych lub z linek tkanych ze srebrnych drutów. Współcześnie niemal wyłącznie wykonywane są ze stali. Instrument posiada cztery struny normalnie strojone w kwintach do następujących dźwięków (począwszy od najniżej strojonej) – C (65.4Hz), G (98Hz), d (146,8Hz), a (220Hz) i obejmuje zakres dźwięków od C do a2.

Wiolonczela powstała w drugiej połowie XVI wieku jako basowy instrument z rodziny violi da braccio. Pierwszym znanym twórcą wiolonczel był Nicola Amati, ale to Antonio Stradivari ustalił obowiązujący do dziś standard rozmiaru i kształtu instrumentu. Instrument zyskał na popularności jako instrument solowy i kameralny dzięki takim kompozytorom jak Vivaldi, Bach, Boccherini czy Haydn. W późniejszych epokach wiolonczela była wykorzystywana przez wielu znakomitych twórców, takich jak Beethoven, Schubert, Brahms, Dvořák, Elgar czy Szostakowicz.

Wiolonczela – jak gra się na wiolonczeli?

Na wiolonczeli gra się na siedząco, obejmując kolanami pudło rezonansowe i opierając je o ziemię nóżką. Gryf znajduje się na wysokości przedramienia i ramienia. Dźwięki na wiolonczeli wytwarza się przez naciskanie strun palcami lewej ręki i smykanie lub szarpanie strun smyczkiem prawej ręki. Gra na wiolonczeli wymaga dużej precyzji, koordynacji i siły mięśniowej, ale także wrażliwości i ekspresji.

Polecam wykonanie Luki Sulica suity Numer 1 BWV 1007 na wiolonczelę Jana Sebastiana Bacha

Więcej instrumentów orkiestry symfonicznej? Zajrzyj >> tutaj

Definicja odnaleziona w treści poniższych artykułów:

AAM Requiem KV 626 Koncert finałowy
Jak zacząć słuchać Mozarta w 2023?
Jak zacząć słuchać Mozarta w 2023? Słuchanie muzyki Mozarta może być dla Ciebie wspaniałym doświadczeniem. Pamiętaj, że kluczem do zrozumienia muzyki Mozarta jest otwarcie się na nią i słuchanie z uwagą.
Kol Nidrei – Max Bruch
Polecam: Stjepan Hause i Luka Sulic – Smooth Criminal
Requiem KV 626 – Wybrane wykonania
Fascynuje mnie i nie daje się odstawić by słuchać przypadkowo. Piszę tutaj o najbardziej intrygującym dziele Amadeusza, dziele które kończyło paru jeszcze kompozytorów. Mowa o Jego Requiem, które oznaczył kawaler Koechel w swoim katalogu numerem 626. Podczas II edycji Mozartiany w Katedrze Oliwskiej na żywo pierwszy raz usłyszałem wykonanie które uczyniła Akademia Muzyki Dawnej pod batutą Jana Łukaszewskiego i wysłuchanie tego wywarło na mnie olbrzymie wrażenie. Teraz zapraszam do przeglądania tego artykułu gdzie zamieszczam wspaniałe cudownie odśpiewane partie z ukochanej Mszy w D-Dur - Requiem.

Definicja odnaleziona w treści poniższych terminów

BWV 44
BWV 44 - Kantata, zatytułowana została "Sie werden aus Saba alle kommen", została napisana na uroczystość Objawienia Pańskiego w 1724 roku. Kantata ta składa się z sześciu części i jest przeznaczona na chór, solistów i orkiestrę. Wśród instrumentów wykorzystanych przez Bacha w tej kantacie są: trąbka, dwa oboje, dwa flety proste, dwa skrzypce, altówka i basso continuo.
BWV 49 - Chodzę i szukam z tęsknym pragnieniem
BWV 49 kantata „Ich geh und suche mit Verlangen” (BWV 49) została napisana przez Bacha jesienią roku 1726 na 20. niedzielę po Trójcy Św. Składa się z sześciu części: sonaty na organy i orkiestrę, arii na sopran i bas z akompaniamentem organów, recytatywu na bas z akompaniamentem smyczków, arii na sopran z akompaniamentem orkiestry, recytatywu na sopran i bas z akompaniamentem organów i chorału na chór i orkiestrę.
Elektryczna wiolonczela
Elektryczna wiolonczela jest instrumentem smyczkowym, który wykorzystuje przetworniki elektryczne do zamiany drgań strun na sygnał elektryczny. Ten sygnał może być następnie wzmacniany, filtrowany i kształtowany za pomocą różnych urządzeń i efektów dźwiękowych. Dzięki temu elektryczna wiolonczela może brzmieć bardzo różnorodnie - od naturalnego i ciepłego do syntetycznego i zniekształconego
Jan Sebastian Bach - Część 1 ŻYCIE
Johann Sebastian Bach [24] był niemieckim kompozytorem i organistą. Najważniejszy członek rodziny Bachów, jego geniusz łączył wybitne umiejętności muzyczne z najwyższymi mocami twórczymi, w których silna i oryginalna pomysłowość, mistrzostwo techniczne i kontrola intelektualna są doskonale zrównoważone. O ile w pierwszym charakterze jako wirtuoz klawiszowy, zdobył za życia niemal legendarną sławę, o tyle cnoty i dokonania kompozytora zapewniły mu pod koniec XVIII wieku wyjątkową pozycję historyczną. Jego język muzyczny był charakterystyczny i niezwykle zróżnicowany, łączący i przekraczający techniki
Jan Sebastian Bach - Część 2 UTWORY
Johann Sebastian Bach był niemieckim kompozytorem i organistą. Najważniejszy członek rodziny Bachów, jego geniusz łączył wybitne umiejętności muzyczne z najwyższymi mocami twórczymi, w których silna i oryginalna pomysłowość, mistrzostwo techniczne i kontrola intelektualna są doskonale zrównoważone. O ile w pierwszym charakterze jako wirtuoz klawiszowy, zdobył za życia niemal legendarną sławę, o tyle cnoty i dokonania kompozytora zapewniły mu pod koniec XVIII wieku wyjątkową pozycję historyczną.

Wiolonczela (wł. violoncello, skrót: vc.) – tenorowo-basowy instrument muzyczny strunowy z grupy smyczkowych.

Wiolonczela
wł. Violoncello, fr. Violoncelle, ang. Cello

Klasyfikacja naukowa
Chordofon złożony
Klasyfikacja popularna
instrument smyczkowy
Skala instrumentu

Podobne instrumenty
viola da gamba skrzypce altówka kontrabas

Termin wiki: Wiolonczela

Wiolonczela – jak gra się na wiolonczeli?

- Per Aspera Ad Astra

Kantaty

Blog

Wiedza

Informacje