Antoni Słonimski o Trendach w Google 4 maja 2025 roku

Przegląd przez szybę cyfrowego kalejdoskopu

– Antoni Słonimski
przygląda się światu, który zamienił mądrość w memy

Oto felieton w stylu Antoniego Słonimskiego, który zjadliwie i z ironicznym polotem komentuje hipotetyczne trendy z 4 maja 2025 r., łącząc współczesne absurdy z gorzką refleksją nad kondycją ludzkości

1. „AI-Ojcowie: Algorytmy adoptują dzieci w MetaVerse”
   
   

– *Sąd zatwierdza pierwszą „rodzinę” złożoną z ChatGPT-7 i holograficznego dziecka. „*To nowa definicja rodzicielstwa!” – krzyczą prawnicy, sprzedając kursy „Jak być dobrym botem dla swojego pixela”. Gdyby Freud to widział, napisałby: „Kompleks Edypa 2.0 – kiedy tata jest chmurą danych”.

1. „Ekologiczne Zorze Polarne: Sztuczne światła zastępują te prawdziwe”
   
   

– Rządy nordyckie montują LED-owe imitacje zorzy, bo „prawdziwe zużywają za dużo energii kosmicznej”. Turystki płaczą: „To takie instagramowe!” – nie zauważając, że niebo wygląda jak dyskoteka dla trolli. Gdyby Ibsen żył, napisałby: „Nora opuszcza dom, by zostać influencerką zorzy”.

1. „Wirtualne Więzienia: Awatary odsiadują wyroki za hejt”
   
   

– Sędziowie z USA zamykają cyfrowe alter ego za „przestępstwa myślowe”. „To sprawiedliwość przyszłości!” – mówią, ignorując fakt, że prawdziwi przestępcy streamują z cel. Gdyby Dostojewski pisał dziś Zbrodnię i karę, Raskolnikow mordowałby… awatary.

1. „NFT-owe Duszpasterstwo: Kościół sprzedaje cyfrowe relikwie”
   
   

– Watykan emituje tokeny z „pikselami Całunu Turyńskiego”. „Wiara potrzebuje innowacji!” – tłumaczy ksiądz, sprawdzając kurs Bitcoin na smartwatchu. Gdyby Tomasz z Akwinu żył, napisałby: „Summa Technologica” zamiast teologicznej.

1. „TikTokowa Demokracja: Wybory przez 15-sekundowe dance challenge”
   
   

– Partie polityczne zatrudniają tancerzy, by „przekazywali program” w rytm disco. „Głosuj na nas – mamy lepsze kroki!” – krzyczą, a wyborcy nie wiedzą, czy to parodia, czy platforma. Gdyby Machiavelli żył, radziłby: „Miej księcia z dobrym choreografem”.

1. „Bio-Hakerzy Emocji: Genetyczna edycja smutku na zamówienie”
   
   

– Kliniki oferują „pakiet szczęścia” – usunięcie genu odpowiedzialnego za melancholię. „Teraz płaczę tylko na życzenie!” – chwali się klientka, kupując jednocześnie filtry do łez. Gdyby Kafka żył, bohater Procesu szukałby winy w… sekwencji DNA.

1. „Retro-Głód: Hipsterzy płacą za doświadczenie niedożywienia”
   
   

– Modne kluby serwują „autentyczną dietę PRL-u” – jedną ziemniaczaną pyrę na kolację. „To takie organiczne!” – zachwycają się, popijając wodę z kranu za 50 zł. Gdyby Władysław Reymont wstał z grobu, Chłopów napisałby o głodujących blogerach.

Podsumowanie (z przekąsem):

Drodzy współcześni – jeśli te trendy wydają się wam śmieszne, to pomyślcie: przyszłość już dawno przestała pytać o pozwolenie. A może to my jesteśmy tylko tłem dla algorytmów, które uczą się, jak zastąpić nas lepszą wersją? Na wszelki wypadek – sięgnijcie dziś po książkę. Papierową. Nim stanie się relikwią.

PS od „ducha” Słonimskiego:
„Młodzieńcze, jeśli w 2025 roku wciąż czytacie te słowa, to znaczy, że albo ironia jest nieśmiertelna, albo… ludzkość wcale nie ewoluuje. Pozdrówcie od mnie Café Ziemiańską – tę prawdziwą, nie tę w aplikacji do wirtualnej kawy.” 😉

[Notka od autora]
Wszystkie trendy są fikcyjne, ale czy na pewno? Przyszłość lubi płatać figle, zwłaszcza gdy technologia spotyka się z ludzką… no właśnie, czy jeszcze ludzką?