BWV 90 - Straszliwy zaprawdę Czeka was koniec to jedno z bardziej dramatycznych dzieł Jana Sebastiana Bacha

Jan Sebastian Bach skomponował na 14. niedzielę po Trójcy Świętej jedną z moich ulubionych kantat – BWV 78 Jesu, der du meine Seele, co po polsku oznacza „Jezu, któryś moją duszę”.

BWV 26 - Ach jak marny jak nietrwały, napisana na 24 niedzielę po Trójcy Świętej, jest pod silnym wpływem atmosfery przygnębienia i bezdomności.

Kantata BWV 91 - Pochwalon Jezu Chryste bądź napisana na 1 dzień Bożego Narodzenia skomponowana na sopran, alt, tenor i bas, zespół wokalny, róg I+II, kotły, obój I–III, smyczki i basso continuo. Prapremiera wykonania kantaty miała miejsce 25 grudnia 1725 roku.

BWV 52 - pod tym oznaczeniem kryje się kantata Jana Sebastiana Bacha - Nie ufam Tobie fałszywy świecie!​ - w której Nieznany autor tekstu nawiązuje do myśli z niedzielnej Ewangelii, kiedy faryzeusze pytają Jezusa, czy wolno płacić podatki Cezarowi (Mt 22,15-22).

BWV 89 to kantata Jana Sebastiana Bacha, zatytułowana "Was soll ich aus dir machen, Ephraim?" (Cóż mam z Tobą uczynić Efraimie?), jest głębokim muzycznym rozważaniem na temat boskiej miłości i miłosierdzia. Skomponowana na 22. niedzielę po Trójcy Świętej, dzieło to zostało po raz pierwszy wykonane 24 października 1723 roku w Lipsku.

BWV 98 "Was Gott tut, das ist wohlgetan" Jana Sebastiana Bacha to jedno z jego licznych dzieł sakralnych, które odzwierciedlają głęboko zakorzenioną wiarę i niezwykły talent kompozytora. Składa się z pięciu części, a jej tekst oparty jest na biblijnych przesłaniach zaufania i oddania Bożej woli. Pierwsza część, chóralna, wprowadza nas w spokojną i refleksyjną atmosferę, która kontynuowana jest w ariach i recytatywach. Bach, poprzez mistrzowskie wykorzystanie harmonii i kontrapunktu, potrafi uchwycić emocjonalną głębię i duchowy wymiar tekstu, co sprawia, że kantata ta jest nie tylko wyjątkowym dziełem muzycznym, ale także inspirującym doświadczeniem duchowym dla słuchaczy.

BWV 185 - O serce miłosierne odwiecznej miłości - na sopran, alt, tenor i bas, obój, smyczki i continuo. Barmherziges Herze der ewigen Liebe / Na czwartą niedzielę po Trójcy Świętej napisana.

BWV 76 - Niebiosa opowiadają chwałę Boga Die Himmel erzählen die Ehre Gottes to kantata na drugą niedzielę po Trójcy Świętej na sopran, alt, tenor i bas; zespół wokalny, trąbka, obój I+II, viola da gamba, smyczki i basso continuo.

BWV 183 - Wyłączać was będą z synagog to kantata skomponowana na niedzielę w oktawie wniebowstąpienia.

BWV 37 - Kto uwierzy i ochrzczony zostanie będzie zbawiony kantata na Wniebowstąpienie Pańskie na sopran, alt, tenor i bas; obój d'amore I+II, obój da caccia I+II, wiolonczela piccolo, smyczki i basso continuo

BWV 87 - Bisher habt ihr nichts gebeten in meinem Namen kantata Bacha na 5 niedzielę po Wielkanocy, na sopran, alt, tenor i bas, obój I+II, obój da caccia, smyczki i basso continuo.

BWV 166 - Jest 4 niedziela po Wielkanocy czyli niedziela nazywana też Kantate której nazwę wzięto od Psalmu 98 który rozpoczyna się słowami "„Śpiewajcie Panu pieśń nową”. Na te niedzielę Jan Sebastian Bach skomponował kantatę oznaczoną w katalogu nazwą BWV 166 której oryginalny tytuł brzmi "Wo gehest du hin?" a wg tłumaczenia Armina Teska jej tytuł brzmi "Dokąd idziesz?" Jest to kantata kameralna rozpoczynająca się słowami z Ewangelii Janowej 16.5 słowami którymi nazwano te 166 kantatę DOKĄD IDZIESZ?

BWV 103, kantata Jana Sebastiana Bacha „Ihr werdet weinen und heulen”, „Wy płakać i narzekać będziecie”, na trzecią niedzielę po Wielkanocy z premierą 22 kwietnia 1725 roku w Lipsku. Na flet piccolo i trąbki. Głosy altowy i tenorowy wraz z zespołem wokalnym wspierane przez smyczki i continuo.

BWV 104 Jana Sebastiana Bacha Pasterzu Izraela słuchaj!, Du Hirte Israel höre przeznaczona na 2 niedzielę po Wielkanocy

BWV 1 - Jak pięknie nam jutrzenka lśni /Wie schön leuchtet der Morgenstern/. Skomponowana na sopran, tenor i bas, zespół wokalny, Corno I+II, obój da cacc. I+II, struny i continuo. Na święto Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny przeznaczona ❤❤

Kantata BWV 42 Jana Sebastiana Bacha - "A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia" (Am Abend aber desselbigen Sabbats) - Skomponowana na I Niedzielę po Wielkanocy na sopran, alt, tenor i bas, obój I+II, fagot, smyczki i continuo.

BWV 134 kantata Na trzeci dzień Wielkanocy Serce, które poznało Jezusa żywego - na alt i tenor; zespół wokalny, obój I+II, smyczki i basso continuo

BWV 6 - Kantata Jana Sebastiana Bacha na Poniedziałek Wielkanocny 1725 roku skomponowana, jest wyrazem duchowej refleksji nad kontrastem między światłem a ciemnością, wiarą a niewiarą, oraz zbawieniem a grzechem.

BWV 31 - Śmieje się Niebo i Ziemia raduje! Kantata na sopran, tenor i bas, zespół wokalny, trąbkę I–III, kotły, obój, taille, smyczki i basso continuo.

BWV 182 - Królu Niebios bądź pozdrowion, a w oryginalnym brzmieniu Himmelskönig sei willkommen, kantata napisana na Niedzielę Palmową.

BWV 54 - Przeciwstawiaj się grzechowi to kantata napisana na niedziele Okuli, czyli Trzecią Wielkiego Postu.

BWV 22 - A wziąwszy ze sobą dwunastu rzekł do nich - Jesus nahm zu sich die Zwölfe na święto pięćdziesiątnicy niedzielę zapustną Estomihi na alt, tenor i bas, zespół wokalny, obój, smyczki i continuo skomponowana,

BWV 18 - Gdyż jak deszcz i śnieg spada z nieba - kantata ta jest przykładem mistrzostwa J.S. Bacha w adaptowaniu tekstu biblijnego do potrzeb muzyki kościelnej.