Quasimodogeniti to nazwa drugiej niedzieli wielkanocnej w tradycji chrześcijańskiej. Wyrażenie to pochodzi od łacińskiego introitu mszy tego dnia, który zaczyna się od słów: Quasi modo géniti infántes, allelúia. Oznacza to: Jakby nowo narodzone dzieci, alleluja. Jest to cytat z Pierwszego Listu Piotra 2:2, który zachęca chrześcijan do pragnienia duchowego mleka. W języku niemieckim ta niedziela nazywa się Quasimodogeniti. Ta niedziela jest również znana jako Niedziela Biała lub Niedziela Miłosierdzia Bożego.
Kantata BWV 42
Jest dobry powód dla tej starej tradycji. Pierwsza niedziela po Wielkanocy miała mocne znaczenie w tradycji chrztu wczesnego kościoła. Tego dnia nowo ochrzczeni chrześcijanie zdjęli białe ubrania, które nosili od Wigilii Paschalnej. Możliwe, że katolicka nazwa “Biała Niedziela” nawiązuje do tego zwyczaju. Tak więc od wczesnego Kościoła niedzielne quasimodogeniti, którego nazwa pochodzi od pierwszych słów psalmu otwierającego, miało coś wspólnego z dojrzałością wiary – podobnie jak bierzmowanie.
We wszystkich opracowaniach posługuję się materiałami pochodzącymi z serwisu Kantaty Jana Sebastiana Bacha Po Polsku. Zapraszam do kategorii, którą obecnie będę rozwijał do wypełnienia wszystkich 200 opracowań Kantat kościelnych Jana Sebastiana Bacha wykorzystując audycje nagrane w II programie Polskiego Radia prof. Mirosława Perza.
Do opracowania tej kantaty skorzystałem z opracowania profesora Uniwersytetu Warszawskiego dr. hab. Szymona Paczkowskiego
Kantata BWV 42
Am Abend aber desselbigen Sabbats (BWV 42) – kantata Johanna Sebastiana Bacha przeznaczona na pierwszą niedzielę po Wielkanocy (Quasimodogeniti). Premiera odbyła się 8 kwietnia 1725. Za życia Bacha była wykonywana jeszcze przynajmniej dwa razy: 1 kwietnia 1731 oraz albo 1 kwietnia 1742 albo 7 kwietnia 1743.
